WYMAGANIA EDUKACYJNE Z RELIGII DLA KLAS I - VIII
REALIZOWANE W SZKOLE PODSTAWOWEJ
im. 74 GPP w Sadowie
Ocenianie osiągnięć edukacyjnych ucznia z religii polega na rozpoznawaniu przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z „Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce” oraz realizowanego przez nauczyciela programu nauczania.
Zatem: oceniamy wiadomości, gorliwość w zdobywaniu wiedzy, aktywne uczestnictwo w katechezie, prowadzenie zeszytu, odrabianie pracy domowej.
Kryteria oceniania uczniów są zgodne z realizowanymi programami:
AZ-1-01/18 "Zaproszeni na ucztę z Jezusem" - klasa I - II
AZ-1-01/12 „W rodzinie dzieci Bożych” - klasy-III
AZ-2-02/12 „Odkrywamy tajemnice Bożego świata” - klasy IV
AZ-2-02/20 „Przez prawdę, piękno i dobro zdobywamy świętość” - klasa V - VI
AZ-3-01/13 „ Kim jestem jako człowiek, kim chcę być jako chrześcijanin ” klasy VII-VIII
Klasa I
System_oceniania_Klasa_I_SP_2020.doc
Klasa II
System_oceniania_kl_II_SP_2022_9__religia.doc
Klasa III
SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY III SZKOŁY PODSTAWOWEJ według podręcznika „Jezus jest z nami” nr AZ-13-01/12-KI-4/13 zgodnego z programem nauczania „W rodzinie dzieci Bożych” nr AZ-1-01/12
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i)
b) odmawia wszelkiej współpracy, (i)
c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne:
w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,
wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe:
opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,
uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych.
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające:
opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone,
ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych,
aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające:
opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe,
wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności
wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia,
b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,
c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia.
PRZEDMIOT OCENY |
OCENA |
|||||
celująca |
bardzo dobra |
dobra |
dostateczna |
dopuszczająca |
niedostateczna |
|
1. Modlitwy, pieśni |
dokładna znajomość tekstu, melodii, samodzielność i piękno wykonania |
dokładna znajomość tekstu, melodii |
dobra znajomość tekstu, melodii |
niezbyt dokładna znajomość tekstu |
fragmentaryczna znajomość tekstu |
brak jakiejkolwiek znajomości tekstu |
2. Ćwiczenia w podręczniku |
wykonane wszystkie zadania staranne pismo własne materiały ilustracje itp. |
starannie prowadzony wszystkie zadania |
zapis staranny luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów) |
ćwiczenia czytelne braki w zadaniach (do 40% tematów) |
pismo niestaranne liczne luki w zapisach (do 70% tematów) |
brak podręcznika |
3. Prace domowe |
staranne wykonanie treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach dużo własnej inwencji twórcze |
merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem staranne czytelne rzeczowe |
wskazują na zrozumienie tematu niezbyt twórcze |
powiązane z tematem niestaranne |
widać próby wykonania pracy na temat |
praca nie na temat brak rzeczowości w pracy brak pracy |
4. Odpowiedzi ustne |
wiadomości zawarte w podręczniku uzupełnione wiedzą spoza programu wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język używanie pojęć |
wiadomości z podręcznika prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych |
wyuczone na pamięć wiadomości uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami potrzebna pomoc nauczyciela |
wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć odpowiedź niestaranna częste pytania naprowadzające |
słabe wiązanie faktów i wiadomości chaos myślowy i słowny odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy dużo pytań pomocniczych |
brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych |
5. Aktywność |
uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie |
uczeń zawsze przygotowany do lekcji często zgłasza się do odpowiedzi wypowiada się poprawnie |
stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy |
mało aktywny na lekcjach |
niechętny udział w lekcji |
lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary |
6. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne |
wiele razy pomaga w różnych pracach pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.) |
starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania przejawia postawę apostolską |
niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie uczestniczy w rekolekcjach szkolnych |
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
Semestr I
Dział |
OCENA |
|||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
|
|
I. |
podaje przykłady obecności Boga pośród nas wskazuje w podręczniku tekst biblijny Mt 18,20 stwierdza, że Pan Jezus posyła swoich uczniów, by Jego naukę przekazywali innym mówi z pamięci modlitwę „Ojcze nasz” stwierdza, że na Mszy Świętej wierzący spotykają się z Panem Jezusem podaje, kto jest dla ludzi wzorem miłości |
wymienia sposoby przygotowania się do spotkania z Jezusem określa katechezę jako spotkanie z Panem Jezusem nauczającym określa modlitwę jako rozmowę i przebywanie z Bogiem wymienia, co podczas Mszy Świętej przypomina o obecności Jezusa wymienia środowiska, w których ludzie powinni sobie okazywać miłość wskazuje, na czym polega bycie uczniem Jezusa w codziennym życiu |
podaje przykłady, jak tworzyć wspólnotę i jedność w klasie, rodzinie wymienia osoby odpowiedzialne za przekazywanie nauki Jezusa wskazuje, na czym polega wypełnianie czynów apostolskich w codziennym życiu opowiada o misji Chrystusa, apostołów i Kościoła odróżnia modlitwy prośby, dziękczynienia, przeproszenia i uwielbienia uzasadnia, dlaczego modli się rano i wieczorem uzasadnia, dlaczego chrześcijanin powinien być na Mszy Świętej w każdą niedzielę opowiada, jaką modlitwą i jakim gestem rozpoczyna się Msza Święta mówi z pamięci tekst przykazania miłości J 13,34 uzasadnia, że czyniąc dobro stajemy się podobni do Jezusa opowiada, komu i w jaki sposób chce nieść pomoc |
wyjaśnia treść tekstu biblijnego o obecności Pana Jezusa we wspólnocie
opowiada, w jaki sposób chce naśladować Jezusa i Apostołów formułuje samodzielnie modlitwę, w której dziękuje Bogu, prosi i przeprasza Boga omawia wybrane prośby modlitwy „Ojcze nasz” wyjaśnia, w jaki sposób Jezus jest obecny wśród ludzi, aż do końca świata daje świadectwo systematycznego uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. na podstawie wersetu J 13,34 wyjaśnia, kogo Pan Jezus nakazuje kochać uzasadnia swą gotowość niesienia pomocy najbliższym |
uzasadnia, dlaczego z radością oczekuje spotkania z Jezusem w sakramencie pokuty i Eucharystii |
|
II. |
podaje, w jakim celu Jezus przyszedł na ziemię definiuje, kto to jest apostoł potrafi opisać cud w Kanie Galilejskiej określa, kto to jest pasterz definiuje pojęcie „ofiara”, podaje, za kogo Pan Jezus umarł na krzyżu |
własnymi słowami określa pojęcie „Zbawiciel” podaje imiona dwunastu apostołów wymienia zadania apostoła Chrystusa określa, co to jest cud wymienia cechy dobrego pasterza w ofierze, jaką Pan Jezus złożył za nas na krzyżu, dostrzega Jego wielką miłość do ludzi wymienia gesty i postawy, którymi może wyrazić Jezusowi wdzięczność za Jego miłość |
wyjaśnia, w jaki sposób Jezus wypełnił Bożą obietnicę zbawienia opisuje scenę powołania apostołów uzasadnia, dlaczego chce być apostołem Jezusa wymienia warunki zaistnienia cudu wyjaśnia, co to znaczy, że Bóg jest wszechmogący uzasadnia, dlaczego Pana Jezusa nazywamy Dobrym Pasterzem śpiewa pieśń „Pan jest Pasterzem moim” wyjaśnia, że wielka miłość Boga do człowieka przejawiła się poprzez śmierć Jezusa na krzyżu wyjaśnia, że każda Msza Święta uobecnia ofiarę Jezusa złożoną na krzyżu |
układa własne wyznanie wiary opowiada, jak być apostołem dzisiaj opowiada, w jaki sposób wyraża żywą wiarę w cudotwórczą moc Boga układa modlitwy do Jezusa Dobrego Pasterza odpowiednie do różnych okoliczności życiowych dzieci potrafi zaśpiewać pieśń „Zbawienie przyszło przez krzyż” opowiada, w jaki sposób wyraża wdzięczność Jezusowi za Jego miłość i jak pragnie na nią odpowiedzieć |
opowiada, w jaki sposób daje świadectwo swojej przynależności do Jezusa |
|
III. |
określa Boże przykazania jako drogowskazy prowadzące do Boga podaje treść pierwszego przykazania wymienia miejsca i imiona święte stwierdza, że uczestnictwo w niedzielnej Mszy Świętej jest obowiązkiem chrześcijanina wymienia podstawowe obowiązki dziecka wobec rodziców (miłość podaje treść piątego przykazania rozumie, że Pana Jezusa można przyjąć tylko czystym sercem podaje treść siódmego i dziesiątego przykazania podaje treść ósmego przykazania mówi z pamięci Jezusowe przykazanie miłości |
podaje, czego dotyczą przykazania każdej z tablic Dekalogu określa, co to są: miejsca święte, święte imiona wskazuje zmartwychwstanie Pana Jezusa jako źródło świętowania niedzieli podaje przykłady okazywania rodzicom (opiekunom) miłości i posłuszeństwa podaje przykłady troski o zdrowie i życie wymienia przykazania mówiące podaje przykłady poszanowania rzeczy własnych i cudzych określa, podając przykłady, pojęcia: prawda, kłamstwo, fałszywe świadectwo opowiada własnymi słowami przypowieść o miłosiernym Samarytaninie |
charakteryzuje treści każdej z tablic Dekalogu określa, w jaki sposób wyraża szacunek wobec imion świętych omawia różnice między niedzielą a pozostałymi dniami tygodnia wyjaśnia treść czwartego przykazania potrafi odnieść treść czwartego przykazania do relacji ze swoimi rodzicami wyjaśnia, dlaczego każdy człowiek powinien dbać o zdrowie własne i bliźnich wyjaśnia, na czym polega postawa czystego serca wyjaśnia, na czym polega szacunek do własności cudzej, wspólnej i osobistej uzasadnia, dlaczego zawsze trzeba mówić prawdę podaje biblijne przykłady miłości bliźniego |
wyjaśnia, co znaczy wierzyć i ufać Bogu potrafi uzasadnić dlaczego miejscom poświęconym Bogu należy się szacunek wyjaśnia, na czym polega chrześcijańskie świętowanie niedzieli opowiada, w jaki sposób wyraża swą troskę o dom rodzinny opowiada, w jaki sposób troszczy się o zdrowie własne i innych wyjaśnia, co to znaczy żyć w prawdzie charakteryzuje skutki kłamstwa wyjaśnia, na czym polega postawa miłości opowiada o współczesnych sposobach stosowania przykazania miłości |
opowiada, w jaki sposób świętuje Dzień Pański i jak zachęca innych do świętowania daje świadectwo, jak modli się do Matki Bożej Niepokalanej o pomoc w zachowaniu czystości serca |
Katechezy okolicznościowe (tematy:
|
określa, czym jest różaniec wymienia odmawiane na nim modlitwy określa Adwent jako czas oczekiwania na przyjście Pana Jezusa opisuje wygląd medalika, podaje, gdzie i w jakich okolicznościach urodził się Jezus |
określa, czym są tajemnice różańca wymienia części i tajemnice różańca wymienia chrześcijańskie tradycje związane z Adwentem określa, czym jest medalik dla chrześcijanina wymienia tytuły najbardziej znanych kolęd |
potrafi modlić się na różańcu wyjaśnia, dlaczego powinniśmy się modlić na różańcu wyjaśnia wymowę adwentowych symboli uzasadnia, dlaczego powinien nosić medalik, potrafi zaśpiewać zaproponowane kolędy potrafi składać życzenia |
potrafi rozważać tajemnice różańcowe uzasadnia, dlaczego uczestniczy w liturgii adwentowej wyjaśnia, w jaki sposób może naśladować Matkę Bożą. uzasadnia swój szacunek dla medalika, który zawsze nosi wyjaśnia, w jaki sposób okazuje wdzięczność Bogu za wcielenie Syna Bożego |
aktywnie włącza się w modlitwę różańcową podczas nabożeństw |
Semestr II
DZIAŁ |
OCENA |
|||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
||
IV. |
wymienia części Pisma Świętego, określa, czym jest Kościół wymienia siedem sakramentów określa, czym jest sakrament chrztu |
określa, co to jest Ewangelia wymienia przykazania kościelne określa, co to jest sakrament określa znaczenie sakramentów w życiu chrześcijanina podaje, że chrzest wprowadza nas do wspólnoty Kościoła |
podaje imiona ewangelistów wyjaśnia, w jaki sposób Pan Jezus jest obecny w Kościele wyjaśnia sens wybranego przykazania kościelnego potrafi wyjaśnić, czym jest łaska uświęcająca i kiedy ją otrzymujemy podaje, kto i w jakim celu ustanowił sakramenty święte potrafi przyporządkować symbole graficzne do odpowiadających im sakramentów wyjaśnia, jakie skutki dla człowieka powoduje przyjęcie chrztu św. |
potrafi posługiwać się księgą Pisma Świętego opowiada, w jaki sposób zachowuje przykazania kościelne uzasadnia potrzebę sakramentów dla podtrzymywania życia w łasce Bożej opowiada, co robi, by żyć w łasce uświęcającej uzasadnia swoje pragnienie przyjęcia sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii opowiada, w jaki sposób wyraża wdzięczność Bogu i rodzicom za chrzest |
uzasadnia, dlaczego chce być żywym członkiem Kościoła |
|
V. |
określa, czym jest grzech podaje najważniejsze fakty z życia syna marnotrawnego podaje, kto ma władzę odpuszczania grzechów określa, czym jest sumienie określa, czym jest rachunek sumienia przeprasza bliskich za popełnione zło podaje, że żal i mocne postanowienie poprawy są koniecznym warunkiem dobrej spowiedzi podaje, ze wyznanie grzechów jest warunkiem uzyskania rozgrzeszenia określa, czym jest zadośćuczynienie |
wymienia rodzaje grzechów określa, czym jest nawrócenie podaje, na czym polega nieszczęście grzechu (zerwanie przyjaźni z Bogiem) przytacza słowa ustanowienia sakramentu pokuty i pojednania nazywa postawy sprzeciwiające się przykazaniom Bożym podaje, że żal za grzechy przybliża do Boga i jest konieczny, by dostąpić ich odpuszczenia wyraża szczerą wolę poprawy wypowiada z pamięci formułę spowiedzi sakramentalnej wymienia pięć warunków sakramentu pokuty przejawia wolę wynagrodzenia Panu Bogu i ludziom za popełnione zło i podejmuje w tym kierunku działania |
potrafi wykazać różnice pomiędzy grzechem pierworodnym a osobistym oraz ciężkim i lekkim wyjaśnia, kto może odpuszczać grzechy wyjaśnia, co dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania potrafi rozróżnić dobro od zła wyjaśnia, w jakim celu robimy rachunek sumienia potrafi zrobić rachunek sumienia określa, na czym polega żal doskonały i żal niedoskonały potrafi przytoczyć słowa Pana Jezusa wzywające do poprawy życia wyjaśnia, że tylko szczere wyznanie grzechów przywraca czystość duszy potrafi dobrze przygotować się do spowiedzi uzasadnia konieczność naprawienia krzywd |
wyjaśnia, w jaki sposób dokonuje się nawrócenie uzasadnia, dlaczego należy często przepraszać Boga za swoje grzechy potrafi opisać miejsce spowiedzi oraz czynności kapłana i penitenta uzasadnia, dlaczego pragnie rozwijać swoje sumienie uzasadnia potrzebę częstego rachunku sumienia potrafi wzbudzić w sobie żal doskonały uzasadnia potrzebę żalu za grzechy i przeproszenia za popełnione zło uzasadnia pragnienie szczerego wyznania grzechów uzasadnia, dlaczego z radością oczekuje dnia pierwszej spowiedzi św. |
||
VI. |
określa, czym jest Eucharystia wypowiada z pamięci modlitwę celnika określa liturgię słowa jako dialog, rozmowę Boga ze zgromadzonymi na Mszy Świętej ludźmi wymienia dary składane podczas Mszy Świętej określa Mszę Świętą jako ucztę Chrystusa i Kościoła wyjaśnia słowa: „Idźcie w pokoju Chrystusa” |
przytacza słowa ustanowienia Eucharystii wymienia części Mszy św. wymienia obrzędy wstępne Maszy Świętej wymienia poszczególne części liturgii słowa potrafi odpowiadać na wezwania kapłana w liturgii słowa wypowiada z pamięci modlitwę „Niech Pan przyjmie Ofiarę z rąk twoich” określa Mszę Świętą jako ofiarę Jezusa i Kościoła wskazuje w liturgii Mszy Świętej elementy uczty wymienia obrzędy zakończenia Mszy Świętej |
omawia okoliczności ustanowienia Eucharystii potrafi wykazać różnicę między czynnym a biernym uczestnictwem we Mszy św. potrafi wykazać różnice w zachowaniu faryzeusza i celnika charakteryzuje obrzędy wstępne potrafi modlić się spontanicznie wyjaśnia, czym jest ofiara duchowa i materialna podaje, w jaki sposób włącza się w ofiarę Chrystusa i Kościoła uzasadnia, że Msza Święta jest ucztą potrafi dostrzec owoce Komunii św. w życiu człowieka określa sposoby aktywnego włączenia się w posłannictwo Kościoła uzasadnia, dlaczego dąży do pełnego zjednoczenia z Chrystusem w Komunii św. |
wyjaśnia, w jakim celu Pan Jezus ustanowił Eucharystię uzasadnia wdzięczność Panu Bogu za dar Eucharystii uzasadnia potrzebę aktywnego uczestniczenia we Mszy św. uzasadnia potrzebę przeproszenia Boga i ludzi na początku Mszy Świętej uzasadnia, dlaczego należy słuchać w skupieniu słowa Bożego opowiada, w jaki sposób współofiarowuje się z Chrystusem podczas Mszy Świętej potrafi wskazać na związek ofiary Chrystusa w wieczerniku, na krzyżu i na ołtarzu relacjonuje, w jaki sposób słowem i czynem daje świadectwo o Chrystusie |
wyjaśnia, w jaki sposób urzeczywistnia słowo Boże w swoim życiu |
|
Katechezy okolicznościowe (tematy: |
podaje, do czego służy modlitewnik wymienia, czego dotyczą przyrzeczenia chrzcielne wymienia symbole zmartwychwstałego Chrystusa wymienia obowiązki wynikające z Pierwszej Komunii Świętej omawia, w jaki sposób Pan Jezus jest zawsze z nami |
wymienia, co się znajduje w modlitewniku omawia znaczenie Wielkiego Postu jako czasu powrotu do Ojca potrafi odpowiadać na wezwania odnowienia przyrzeczeń świadomie odnawia przyrzeczenia chrzcielne wymienia kilka wezwań z litanii loretańskiej opowiada o obecności Pana Jezusa wśród ludzi w Najświętszym Sakramencie omawia obietnicę Jezusa związaną z praktyką pierwszych piątków miesiąca |
potrafi posługiwać się modlitewnikiem wyjaśnia, że modlitewnik jest potrzebny jako pomoc w wytrwałej modlitwie i postępie na drodze zbawienia wyjaśnia, na czym polega nawrócenie omawia znaczenie odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych potrafi opisać, na czym polega zmartwychwstanie Jezusa opowiada, w jaki sposób wyraża radość z faktu zmartwychwstania Jezusa potrafi ułożyć modlitwę do Matki Bożej potrafi okazywać wdzięczność Bogu i ludziom potrafi zachować się godnie podczas procesji eucharystycznej podaje, w jaki sposób wyraża cześć i szacunek do Najświętszego Sakramentu potrafi zaplanować wakacje z Panem Jezusem wyjaśnia sens praktykowania pierwszych piątków miesiąca |
opowiada, kiedy i jak modli się tekstami z modlitewnika potrafi ułożyć modlitwę dziękczynną za łaskę wiary potrafi wyjaśnić znaczenie symboli związanych ze zmartwychwstaniem wyjaśnia, dlaczego Maryja jest wzorem człowieka modlitwy i pośredniczką między wierzącymi a Jezusem relacjonuje swe uczestnictwo w nabożeństwach majowych uzasadnia potrzebę dzielenia się radością i dobrami materialnymi z innymi ze względu na Pana Boga uzasadnia potrzebę dawania świadectwa wiary przez uczestnictwo w niedzielnej Mszy Świętej i codzienną modlitwę |
relacjonuje swe uczestnictwo w nabożeństwach drogi krzyżowej i gorzkich żali opowiada o swoim aktywnym uczestnictwie w procesji Bożego Ciała |
|
Klasa IV
SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY IV SZKOŁY PODSTAWOWEJ według podręcznika „Miejsca pełne BOGActw” nr AZ-21-02/12-KI-1/12 zgodnego z programem nauczania „Odkrywamy tajemnice Bożego świata” nr AZ-2-02/12
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i)
b) odmawia wszelkiej współpracy, (i)
c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne:
w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,
wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe:
opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,
uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych.
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające:
opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone,
ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych,
aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające:
opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe,
wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności
wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia,
b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,
c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia.
PRZEDMIOT OCENY |
OCENA |
|||||
celująca |
bardzo dobra |
dobra |
dostateczna |
dopuszczająca |
niedostateczna |
|
Cytaty z Pisma Świętego. Modlitwy, pieśni |
dokładna znajomość cytatu wraz ze znajomością źródła (np. Ewangelia św. Mateusza) |
dokładna znajomość cytatów z lekcji |
przytoczenie sensu cytatu własnymi słowami |
niezbyt dokładna znajomość sensu cytatu |
skojarzenia z treścią cytatu |
brak jakiejkolwiek znajomości cytatów |
2. Zeszyt przedmiotowy (zeszyt ćwiczeń) |
wszystkie tematy zapisy prace domowe staranne pismo własne materiały ilustracje itp. |
starannie prowadzony wszystkie tematy i notatki prace domowe |
zeszyt staranny luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów) |
zeszyt czytelny braki notatek, prac domowych (do 40% tematów) |
pismo niestaranne liczne luki w zapisach (do 70% tematów) |
brak zeszytu |
3. Prace domowe |
staranne wykonanie treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach dużo własnej inwencji twórcze |
merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem staranne czytelne rzeczowe |
wskazują na zrozumienie tematu niezbyt twórcze |
powiązane z tematem niestaranne |
widać próby wykonania pracy na temat |
praca nie na temat brak rzeczowości w pracy brak pracy |
4. Testy i sprawdziany |
wszystkie polecenia wykonane poprawnie rozwiązane też zadanie dodatkowe |
75% spełnionych wymagań podstawowych (łatwe, praktyczne, przydatne życiowo, niezbędne) 75% spełnionych wymagań rozszerzających (bardzo trudne i trudne, teoretyczne, naukowe) |
75% zadań podstawowych 50% wymagań rozszerzających |
75% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych (bardzo łatwe i łatwe, niezbędne w dalszej edukacji) |
50% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych |
poniżej 30% odpowiedzi dotyczących wiedzy podstawowej |
5. Odpowiedzi ustne |
wiadomości zawarte w podręczniku i zeszycie uzupełnione wiedzą spoza programu wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język używanie pojęć |
wiadomości z podręcznika i zeszytu prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych |
wyuczone na pamięć wiadomości uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami potrzebna pomoc nauczyciela |
wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć odpowiedź niestaranna częste pytania naprowadzajace |
słabe wiązanie faktów i wiadomości chaos myślowy i słowny odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy dużo pytań pomocniczych |
brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych |
6. Aktywność |
uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie |
uczeń zawsze przygotowany do lekcji często zgłasza się do odpowiedzi wypowiada się poprawnie |
stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy |
mało aktywny na lekcjach |
niechętny udział w lekcji |
lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary |
7. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne |
wiele razy pomaga w różnych pracach pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.) reprezentuje szkołę (parafię) w konkursie przedmiotowym (olimpiadzie) |
starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania przejawia postawę apostolską |
niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie uczestniczy w rekolekcjach szkolnych |
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
Semestr I
DZIAŁ |
OCENA |
||||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
|||
Wielki kosmos i moje podwórko |
– wymienia miejsca odwiedzane podczas wakacji – wymienia zjawiska i stworzenia, które obserwuje w przyrodzie – wie, że wszystko, co istnieje, jest dobre, bo pochodzi od Boga – wie, że Biblia zawiera słowo kochającego Boga, który stworzył świat – wyraża szacunek względem Biblii jako księgi o miłości Boga do człowieka – wymienia miejsca, w których czuje (czuł) się szczęśliwy – wymienia osoby, którym zawdzięcza swoje poczucie szczęścia – wie, że grzech niszczy przyjaźń człowieka z Bogiem – wie, że Bóg poszukuje ludzi, którzy od Niego odeszli i pragnie ich zbawienia – podaje zasady odprawiania dziewięciu pierwszych piątków miesiąca – potrafi posługiwać się książeczką pierwszopiątkową (zaznaczyć pierwsze piątki kolejnych miesięcy) – potrafi modlić się na różańcu |
– wskazuje przykłady obecności Boga w przyrodzie – rozpoznaje w pięknie przyrody stwórcze dzieło Boga – wie, że o stworzeniu świata dowiadujemy się z Biblii – określa znaczenie słowa „Biblia” – wyjaśnia, dlaczego Biblia jest księgą świętą – wie, że treść Starego Testamentu dotyczy wydarzeń od stworzenia świata i przygotowuje do narodzenia Pana Jezusa – zna treść biblijnego fragmentu o raju (Rdz 2,8-10.15) – podaje przykłady zachowań, które niszczą poczucie szczęścia – zna treść biblijnego opowiadania o grzechu pierwszych ludzi – własnymi słowami wypowiada treść Bożej obietnicy Rdz 3,14-15 – wie, że zapowiedź przyjścia Zbawiciela jest wyrazem miłości Boga do człowieka – zna uczynki miłosierdzia co do duszy – pamięta i rozumie treść Mt 11,28 – wymienia najważniejsze obietnice Jezusa objawione św. M. Alacoque – wyraża pragnienie korzystania z obietnic Jezusa – wie, że Matka Boża objawiała się w Fatimie co miesiąc od 13 V do 13 X 1917 r. – podaje imiona dzieci fatimskich i opowiada o ich spotkaniu z Maryją – rozpoznaje i opisuje figurę Matki Bożej Fatimskiej |
– chętnie opowiada swoje wakacyjne wspomnienia – interpretuje proste teksty biblijne mówiące o stworzeniu – układa własną modlitwę dziękczynną za dzieło stworzenia – potrafi wyjaśnić, dlaczego pierwszą część Pisma Świętego nazywamy Starym Testamentem, a drugą Nowym Testamentem – wskazuje „dobre miejsca” w swoim otoczeniu – na podstawie tekstu biblijnego wyjaśnia, na czym polegało szczęście ludzi w raju – interpretuje biblijne opowiadanie o grzechu pierwszych ludzi – przeprasza Boga w modlitwie za swoje grzechy – interpretuje tekst Protoewangelii Rdz 3,14-15 – wyjaśnia, na czym polega zbawienie – umie zastosować uczynki miłosierdzia w sytuacjach typowych – potrafi określić, za co chce wynagrodzić Jezusowi, podejmując praktykę pierwszych piątków – podejmuje postanowienie korzystania w pierwsze piątki z sakramentu pokuty i Eucharystii i z zaangażowaniem je realizuje – omawia treść przesłania Matki Bożej w Fatimie – wyraża szacunek dla Matki Bożej, spełniając jej prośbę wypowiedzianą w Fatimie (chętnie modli się na różańcu) |
– wypowiada modlitwę dziękczynną za napotkane piękno i doświadczone dobro – wyraża zainteresowanie tekstami biblijnymi – uzasadnia, że słowo Boże zawarte w Piśmie Świętym jest dla nas przewodnikiem na drodze do wiecznego szczęścia – uzasadnia, że warunkiem szczęścia jest otrzymywanie i okazywanie miłości – wyjaśnia, na czym polega zło każdego grzechu – umie zastosować uczynki miłosierdzia w sytuacjach problemowych – definiuje pojęcia: cichy i pokorny, zadośćuczynienie, wynagrodzenie – wyjaśnia znaczenie modlitwy różańcowej w nawiązaniu do objawień fatimskich |
|
||
II. Szlak patriarchów |
– wymienia powody, z jakich ludzie zmieniają miejsce zamieszkania – uzasadnia, dlaczego Kanaan jest ziemią świętą – podaje powody osiedlania się Izraelitów w Egipcie – wie, że po śmierci Józefa Izraelici byli zmuszani do niewolniczej pracy i prosili Boga o pomoc – opowiada historię przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone – charakteryzuje niebezpieczeństwa czyhające na pustyni – wyjaśnia znaczenie słowa „przykazanie” (to, co przykazane, nakazane) i wymienia Boże przykazania – wymienia miejsca, w których chrześcijanin doświadcza szczególnej bliskości Boga – wymienia powody, dla których ludzie odwiedzają cmentarze – wymienia ostateczne rzeczy człowieka – wymienia wartości, dla których ludzie gotowi są poświęcić własne życie – podaje przykłady ludzkich osądów oraz spraw rozstrzyganych w procesach sądowych – wie, że w okresie Adwentu przygotowujemy się na przyjście Zbawiciela – wie, co to są postanowienia adwentowe |
– wymienia Boże obietnice dane Abrahamowi – wymienia potomków Abrahama (Izaak i Jakub, który miał 12 synów) – zna historię tworzenia się narodu izraelskiego (wybranego), – podaje przykłady ludzi z własnego regionu, którzy zasłużyli się dla dobra Ojczyzny – charakteryzuje rolę Józefa (syna Jakuba) na dworze faraona – wie, że Mojżesz był Izraelitą wychowanym na dworze faraona i że Bóg powierzył mu wyprowadzenie swego ludu z niewoli – wymienia zjawiska, którymi posłużył się Bóg, karząc Egipcjan – wymienia przejawy Bożej opieki nad Izraelitami podczas wędrówki przez pustynię (nakarmienie przepiórkami i manną, woda ze skały) – wymienia sytuacje, w których powinien zwracać się do Boga z prośbą o pomoc – wie, że Bóg dał ludziom przykazania na górze Synaj i zobowiązał do ich przestrzegania – wie, że Namiot Spotkania, czyli Przybytek, był przenośną świątynią w obozie Izraelitów podczas ich wędrówki przez pustynię – wie, że w Namiocie Spotkania znajdowała się Arka Przymierza – złocona przenośna skrzynia, w której przechowywano tablice Bożych przykazań – wyjaśnia znaczenie sakramentu pokuty i pojednania dla chrześcijanina – wyjaśnia pojęcia: czyściec, niebo, piekło – wyjaśnia chrześcijańskie znaczenie dni 1 i 2 listopada – wyraża modlitewną troskę o zmarłych – wskazuje miejsca pamięci poświęcone bohaterom w swoim środowisku i kraju – uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć bohaterom narodowym – na podstawie tekstu Mt 25,31-46 wymienia postawy i zachowania nagradzane przez Boga i te, które zasługują na potępienie – zna treść biblijnego fragmentu Iz 63,16b.19b; 64,4.7 – charakteryzuje postawę człowieka, który się nawraca |
– interpretuje obietnice, jakie Bóg dał Abrahamowi – charakteryzuje wartość ziemi Kanaan dla potomków Abrahama – charakteryzuje niewolniczą pracę Izraelitów w Egipcie – wyjaśnia, że Boża interwencja jest odpowiedzią na modlitwę Izraelitów – wyjaśnia znaczenie przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone w ucieczce przed wojskiem faraona – opisuje reakcję Izraelitów na trudy wędrówki przez pustynię – uzasadnia, że każde z Bożych przykazań jest ważne i żadnego nie wolno lekceważyć – wyraża przekonanie, że dobro jest owocem przestrzegania Bożych przykazań – omawia niewierności Izraelitów wobec Boga pod górą Synaj – uzasadnia, dlaczego modlimy się przy grobach zmarłych – uzasadnia obowiązek troski o groby naszych bliskich, a także nieznanych nam zmarłych – uzasadnia, że miłość Ojczyzny oraz pamięć o jej bohaterach jest naszym obowiązkiem – wyraża szacunek dla miejsc pamięci o bohaterach – wyjaśnia różnice między sądem Bożym, a ludzkimi sądami – interpretuje tekst biblijny Iz 63,16b.19b; 64,4.7 jako wezwanie do nawrócenia i oczekiwania na przyjście Jezusa – podejmuje konkretne postanowienia przemiany życia |
– charakteryzuje postawę Abrahama wobec Bożego słowa – wyjaśnia znaczenie zbudowania ołtarza dla Pana – dba o własny rozwój dla dobra Ojczyzny – wyjaśnia, dlaczego Izraelici w Egipcie stali się niewolnikami – sprzeciwia się wszelkiej krzywdzie i niesprawiedliwości – uzasadnia, że w sytuacji bez wyjścia Bóg znajduje rozwiązanie – wyraża gotowość pomocy innym w ich trudnych sytuacjach – charakteryzuje Boże obietnice związane z wypełnianiem przykazań – wyjaśnia znaczenie Namiotu Spotkania dla Mojżesza i całego ludu izraelskiego (Mojżesz rozmawiał tam z Bogiem, prosząc Go o przebaczenie niewierności ludu) – wdraża w życie praktykę „namiotu spotkania”, starając się o jej systematyczność – wyraża szacunek dla zmarłych, dbając o ich groby – wyraża gotowość rezygnacji z tego, co przyjemne, na rzecz tego, co pożyteczne lub konieczne – charakteryzuje Bożą sprawiedliwość – stara się o powściągliwość w osądzaniu innych ludzi |
|||
III. Ziemia Bożej obietnicy |
– wie, że Arka Przymierza była dla Izraelitów znakiem obecności Boga (przechowywano w niej tablice Bożych przykazań) – wie, że Bóg pomaga ludziom, gdy wypełniają Jego wolę – wie, że król Dawid pokonał wrogów Izraela i przeniósł Arkę Przymierza do Jerozolimy – podaje przykłady spraw w swoim życiu, o których powinien rozmawiać z Bogiem – uzasadnia potrzebę posiadania budowli (kościołów), w których oddajemy cześć Bogu – wskazuje sposoby łagodzenia konfliktów między ludźmi – wie, że Bóg wychowuje swój lud również poprzez karcenie |
– opowiada o przejściu Izraelitów przez Jordan – wskazuje przeszkody, jakie w swoim życiu może pokonać z Bożą pomocą – opowiada o zdobyciu Jerycha przez Izraelitów – wymienia ważne wydarzenia w dziejach Izraela po zajęciu ziemi Kanaan – wyjaśnia, na czym polega panowanie Boga w naszym życiu – wie, że świątynię w Jerozolimie wybudował Salomon – wskazuje, co zastąpiła świątynia i dlaczego – zna tekst biblijny mówiący o sercu chrześcijanina jako świątyni Ducha Świętego – wie, że 10 pokoleń Izraela zbuntowało się przeciw pokoleniu Judy – wie, że w wyniku podziału kraju powstały dwa państwa: Królestwo Judy i Królestwo Izraela – ceni zgodne współdziałanie w grupie koleżeńskiej – opowiada o wygnaniu babilońskim i powrocie Izraelitów z niewoli – wyjaśnia porównanie grzechu do niewoli, a nawrócenia do powrotu z niej |
– wyjaśnia znaczenie przekroczenia Jordanu w wędrówce do Ziemi Obiecanej (spełnienie Bożej obietnicy), – na podstawie tekstu biblijnego wyjaśnia, na czym polega burzenie duchowych murów (grzechu), – interpretuje ponoszone przez Izraelitów klęski w walkach z nieprzyjaciółmi jako Bożą karę za ich niewierności wobec Boga – wyjaśnia znaczenie wprowadzenia Arki Przymierza do Jerozolimy – charakteryzuje znaczenie świątyni dla narodu izraelskiego – wyjaśnia, dlaczego doszło do podziału królestwa izraelskiego – interpretuje niewolę babilońską jako skutek odwrócenia się Izraelitów od Boga |
– określa, w jaki sposób Bóg pomaga nam w pokonywaniu przeszkód spotykanych na drodze do nieba – prezentuje postawę sumienności, szacunku, dobroci w drodze do nieba – uzasadnia konieczność wypełniania woli Bożej w zdobywaniu cnót i kształtowaniu charakteru – uzasadnia wartość i potrzebę wypełniania woli Bożej – na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia, że serce chrześcijanina jest Bożą świątynią – uzasadnia, że brak porozumienia między ludźmi, szczególnie poczucie niesprawiedliwości, prowadzi do bolesnych podziałów – wyjaśnia porównanie grzechu do zniszczenia świątyni własnego serca, a nawrócenie do jej odbudowy |
– wyraża troskę o swój parafialny kościół oraz o świątynię swego serca – wyraża troskę o sprawiedliwość i zgodę, przyczyniając się do łagodzenia konfliktów w swoim otoczeniu |
||
IV. Szlak Pana Jezusa (tematy 26-31) |
– wie, że dialog Maryi z Aniołem zawiera się w modlitwie „Anioł Pański” – wie, że mieszkająca w Ain Karim Elżbieta była krewną Maryi i spodziewała się dziecka – opisuje warunki w jakich narodził się Jezus – wie, że Jezus jest Synem Boga urodzonym przez Maryję – wymienia członków Świętej Rodziny – wie, że św. Józef był opiekunem Jezusa – wymienia praktyki religijne, które są jego obowiązkiem – na podstawie tekstu Mt 3,13-17 opowiada o chrzcie Jezusa |
– wie, że w Nazarecie mieszkała Maryja i tam odwiedził ją Anioł Gabriel – mówi z pamięci modlitwę „Anioł Pański” – podaje motywy odwiedzin Maryi u Elżbiety – wie, że ze słów, jakimi Elżbieta pozdrowiła Maryję (wraz ze słowami Anioła), zbudowana jest modlitwa „Pozdrowienie Anielskie” – uzasadnia potrzebę częstego przystępowania do Komunii Świętej, łącząc tę praktykę z chętną pomocą bliźnim – wie, że Maryja z Józefem wyruszyli do Betlejem z powodu ogłoszonego spisu ludności – orientuje się w odległości między Nazaretem a Betlejem – wymienia miejsca pobytu Świętej Rodziny po ucieczce z Betlejem – określa swoje zadania w rodzinie – wie, że obowiązek pielgrzymowania do świątyni dotyczył Izraelitów od 13. roku życia – na podstawie tekstu biblijnego opowiada o pielgrzymce Świętej Rodziny do świątyni – wymienia, kto objawił się w czasie chrztu Jezusa – podaje datę i miejsce swojego chrztu |
– pokazuje na mapie Nazaret – w modlitwie „Anioł Pański” wskazuje słowa pochodzące z Pisma Świętego – wyraża gotowość dzielenia się wiadomością o bliskim przyjściu Zbawiciela – na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia pośpiech i radość Maryi wędrującej do Ain Karim – w tekście modlitwy „Pozdrowienie Anielskie” wskazuje słowa, którymi Elżbieta powitała Maryję – omawia okoliczności narodzenia Jezusa – wymienia osoby, które przyszły do Dzieciątka i oddały Mu pokłon – okazuje szacunek ludziom ubogim – wyjaśnia, na czym polegało życie ukryte Pana Jezusa – rzetelnie wypełnia obowiązki domowe i modli się za swoją rodzinę – wyjaśnia różnicę między pielgrzymką a wycieczką – określa hierarchię wartości w swoim życiu – wyraża troskę o wypełnianie praktyk religijnych, uznając je za swój obowiązek – wyjaśnia, co to znaczy być dzieckiem Bożym – potrafi złożyć wyznanie wiary według obrzędów chrztu – pokazuje na mapie rzekę Jordan |
– wyjaśnia, że Bóg zapowiadając narodzenie Zbawiciela realizuje obietnicę Protoewangelii – wyjaśnia słowa modlitwy „Anioł Pański” – na podstawie mapy i fotografii charakteryzuje drogę między Nazaretem i Ain Karim – wyraża gotowość naśladowania Maryi w Jej służbie, chętnie pomaga innym – wyjaśnia, co oznaczał pokłon oddawany Jezusowi – podaje „sposoby uświęcania się w życiu rodzinnym” – wyjaśnia słowa Jezusa „Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca” – charakteryzuje dary otrzymane na chrzcie – wyraża wdzięczność za chrzest i związane z nim łaski |
|||
Semestr II
DZIAŁ |
OCENA |
||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
|
IV. Szlak Pana Jezusa (tematy 32-39) |
– wie, że Jezus dużo się modlił, a góra była ulubionym miejscem Jego modlitwy – zna treść perykopy o uciszeniu burzy (Mk 4,35-41) – zna treść perykopy o uzdrowieniu sługi setnika – wie, że przed przyjęciem Najświętszego Sakramentu konieczne jest „uzdrowienie duszy” – zna treść perykopy o cudownym rozmnożeniu chleba (Łk 9,12-17) – wymienia sposoby poszanowania chleba – zna treść perykopy o przemienieniu Pana Jezusa – wyjaśnia pojęcie: błogosławiony – wymienia kilka wybranych błogosławieństw – zna treść perykopy o wskrzeszeniu Łazarza – wie, że Maryja przedstawiła się św. Bernadecie słowami: „Jestem Niepokalanym Poczęciem” oraz wzywała do modlitwy i pokuty w intencji nawrócenia grzeszników |
– wie, że modlitwą Jezus poprzedzał nauczanie tłumów i uzdrawianie chorych. – uzasadnia, że modlitwa pomaga w czynieniu dobra – określa, czym jest cud i opatrzność Boża – wie, że do prośby o cud potrzebna jest wiara – wyjaśnia, kim był setnik – powtarza z pamięci słowa setnika: „Panie, nie jestem godzien…” i podaje, w którym momencie Mszy Świętej je wypowiadamy – wie, że cudowne rozmnożenie chleba jest zapowiedzią Eucharystii – uzasadnia konieczność dzielenia się chlebem z głodnymi – prezentuje postawę szacunku wobec chleba – wymienia świadków i miejsce przemienienia Pana Jezusa – wie, że na górze Tabor Jezus objawił swą Boską chwałę – interpretuje jedno z ośmiu błogosławieństw – wymienia postawy niezbędne by zostać błogosławionym – wie, że rodzeństwo Łazarz, Marta i Maria byli przyjaciółmi Jezusa mieszkającymi w Betanii – wie, że wskrzeszenie Łazarza zapowiada zmartwychwstanie – zna historię objawień Matki Bożej w Lourdes – rozpoznaje figurę Niepokalanej z Lourdes |
– na podstawie tekstu biblijnego (Łk 6,12-13.17-19) wyjaśnia, w jakim celu tłumy przychodziły do Jezusa – wyraża troskę o systematyczność osobistej modlitwy, uwzględniając ją w planie swojego dnia – interpretuje biblijną perykopę o uciszeniu burzy – na podstawie biblijnego tekstu uzasadnia, że cud jest owocem wiary – wyraża troskę o zdrowie swojej duszy przez codzienny rachunek sumienia i systematyczną spowiedź – interpretuje perykopę o cudownym rozmnożeniu chleba – uzasadnia potrzebę modlitwy i Eucharystii by stawać się coraz lepszym – sporządza plan przemiany życia – ilustruje plastycznie wybrane błogosławieństwo – interpretuje słowa Jezusa „Ja jestem zmartwychwstaniem…” – wskazuje na mapie Betanię – wyraża wiarę w zmartwychwstanie i życie wieczne, powierzając Jezusowi siebie oraz swoich bliskich zarówno żyjących, jak i zmarłych – wie, że w miejscu objawienia jest obecnie znane sanktuarium, do którego licznie pielgrzymują chorzy z całego świata i wielu z nich zostało cudownie uzdrowionych – wyraża szacunek wobec chorych i niepełnosprawnych oraz chętnie spieszy im z pomocą |
– wyjaśnia religijne znaczenie góry i równiny w życiu chrześcijanina – potrafi odnieść pojęcie burzy do trudności życiowych – dostrzega obecność Jezusa w swoim życiu i zwraca się do Niego z prośbą o pomoc w sytuacji lęku – wyjaśnia, na czym polega zdrowie duszy i w jaki sposób powinniśmy o nie dbać – wyjaśnia związek rozmnożenia chleba z Eucharystią – wyraża sprzeciw wobec braku szacunku dla chleba – wyraża wrażliwość wobec głodu innych, dzieląc się swoim pożywieniem – wyjaśnia znaczenie Bożych słów wypowiedzianych podczas przemienienia Jezusa – przedstawia w scence wybrane błogosławieństwo – wyjaśnia różnice między wskrzeszeniem i zmartwychwstaniem – wyjaśnia treść przesłania Matki Bożej z Lourdes |
– okazuje wrażliwość na ludzkie cierpienie, niosąc pomoc chorym i niepełnosprawnym oraz modląc się w ich intencji – świadomie podejmuje trud pokonywania życiowych problemów zgodnie z nauką Jezusa zawartą w błogosławieństwach |
V. Droga pokuty |
– wie, że Środa Popielcowa rozpoczyna okres Wielkiego Postu – wyjaśnia znaczenie posypania głów popiołem – wymienia pokusy stawiane Jezusowi przez szatana – podaje, gdzie i kiedy zostały ustanowione sakramenty Eucharystii i kapłaństwa – wyraża szacunek wobec kapłanów – zna treść perykopy o modlitwie w Ogrójcu – opisuje proces Jezusa – wie, że Jezus niósł krzyż ulicami Jerozolimy – opowiada ostatnie wydarzenia przed śmiercią Jezusa – zna treść perykopy o złożeniu Jezusa do grobu (Mt 27,57-61) |
– zna treść biblijnego wezwania do nawrócenia i postu (Jl 2,12-13) – wykazuje chęć przemiany życia – uzasadnia konieczność modlitwy i wyrzeczenia w walce z pokusami – zna treść perykopy o ustanowieniu Eucharystii i kapłaństwa 1 Kor 11,23-27 – podaje nazwy miejsca modlitwy Jezusa – nazywa własne trudności podając je w intencji modlitwy – wymienia osoby biorące udział w procesie Jezusa – potrafi zająć właściwe stanowisko wobec oskarżycieli Jezusa – kieruje się prawdą i miłością w relacjach z innymi – wymienia najważniejsze wydarzenia oraz spotkane osoby podczas drogi krzyżowej Jezusa – wyjaśnia, dlaczego Jezus przyjął krzyż – zna treść perykopy o śmierci Jezusa (Łk 23,33-34.44-46) – wyjaśnia znaczenie symboliki krzyża dla chrześcijanina – prezentuje postawę szacunku wobec krzyża jako znaku wiary i ofiary Chrystusa – wie, kim był Józef z Arymatei – opisuje postępowanie kobiet przy grobie Jezusa |
– potrafi wskazać kilka dobrych czynów, które należy praktykować w Wielkim Poście – podejmuje zobowiązanie wyrzeczenia wielkopostnego – definiuje pojęcia: kuszenie, pokusa, post, wstrzemięźliwość, szatan – wyjaśnia, jak rozumie opisane w perykopie pokusy – podejmuje wyrzeczenia w czasie Wielkiego Postu – powtarza z pamięci słowa konsekracji – uzasadnia, że Msza Święta jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy – wyjaśnia, na czym polegało spełnienie przez Jezusa woli Ojca – wskazuje prawdziwe i fałszywe strony procesu Jezusa – wymienia stacje drogi krzyżowej – wyraża gotowość czynnego uczestnictwa w nabożeństwach drogi krzyżowej – wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla chrześcijan śmierć Jezusa na krzyżu – wyjaśnia sposób grzebania zmarłych w czasach Jezusa |
– wyjaśnia, na czym polega nawrócenie i post – wymienia okresy roku liturgicznego, kiedy obowiązuje chrześcijanina post i wstrzemięźliwość – charakteryzuje znaczenie sakramentów Eucharystii i kapłaństwa w życiu chrześcijańskim – modli się w intencji kapłanów – podejmuje próbę trudnej modlitwy Jezusa i uczy się wcielać ją w życie zwłaszcza w trudnych chwilach – uzasadnia, dlaczego prawda i miłość są podstawą życia chrześcijanina – upomina kolegów, którzy kłamią – potrafi odnieść wydarzenia drogi krzyżowej Jezusa do swoich „krzyży” – uzasadnia chrześcijańską tradycję czuwania przy grobie Pana Jezusa |
– wyraża sprzeciw wobec aktów poniżania krzyża, staje w obronie znaków wiary – chętnie uczestniczy w modlitewnym czuwaniu przy Grobie Pańskim |
VI. Szlak nowego życia |
– zna treść perykopy o pustym grobie (Mt 28,1-10) – wymienia główne części Mszy Świętej – wie, że podczas Mszy Świętej Chrystus rozmawia z nami i karmi nas swoim Ciałem – zna treść perykopy (J 20,19-23) – zna treść perykopy o wniebowstąpieniu Dz 1,8-12 – wie, że Jezus przed wniebowstąpieniem zobowiązał swych uczniów, by byli Jego świadkami „aż po krańce ziemi” – zna treść perykopy o uwięzieniu i uwolnieniu św. Piotra – podaje przykłady współczesnych apostołów i misjonarzy – wymienia różne określenia nieba (dom Ojca, wieczne zbawienie, raj, życie wieczne z Bogiem) |
– wie, że pusty grób Jezusa znajduje się w Jerozolimie i jest najważniejszym miejscem dla wszystkich chrześcijan, świadkiem zmartwychwstania – wyjaśnia, dlaczego chrześcijanie świętują niedzielę – zna treść perykopy o uczniach z Emaus – uzasadnia, dlaczego kapłani mają władzę odpuszczania grzechów – wyraża gotowość systematycznego korzystania z sakramentu pokuty – wymienia sposoby świadczenia o Jezusie – świadomie wypowiada prośbę o powtórne przyjście Jezusa zawartą w modlitwie „Ojcze nasz” – „Przyjdź Królestwo Twoje” – stara się sumiennie wykonywać swoje obowiązki szkolne i domowe – określa, na czym polega modlitwa wstawiennicza – określa potrzebę naśladowania Piotra w trwaniu przy Chrystusie – wymienia kraje, w których św. Paweł głosił Chrystusa – uzasadnia potrzebę włączenia się w realizację apostolskiej misji – na podstawie tekstu biblijnego J 14,1-6 wyjaśnia rolę Chrystusa w naszej wędrówce do domu Ojca |
– uzasadnia, że uczestnictwo w niedzielnej Mszy Świętej jest wyznaniem wiary w zmartwychwstanie – wskazuje w perykopie dwa etapy rozpoznawania Chrystusa: rozmowę w drodze (wyjaśnianie Pism) i wspólny posiłek (łamanie chleba) w Emaus – mówi z pamięci słowa ustanowienia sakramentu pokuty i pojednania – na podstawie tekstu biblijnego uzasadnia, że chrześcijanin powinien łączyć wypełnianie swych codziennych obowiązków z „patrzeniem w niebo”, czyli modlitwą i oczekiwaniem na powtórne przyjście Jezusa – dba o czystość serca jako wyraz tęsknoty i gotowości na spotkanie z Chrystusem. – wyjaśnia przyczynę uwięzienia św. Piotra – charakteryzuje trudności, z jakimi spotykał się św. Paweł w realizacji apostolskiej misji – charakteryzuje pracę współczesnych misjonarzy – interpretuje życie chrześcijańskie jako wędrowanie do domu Ojca |
– odważnie wyznaje swoją wiarę w zmartwychwstałego Jezusa – na podstawie biblijnej perykopy uzasadnia, że do poznawania Chrystusa konieczne jest czytanie i wyjaśnianie Pisma Świętego oraz przystępowanie do Komunii Świętej – na podstawie biblijnej perykopy wyjaśnia związek sakramentu pokuty z pokojem i Duchem Świętym – przyczynia się do budowania pokoju w swoim środowisku – wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu chrześcijanina – samodzielnie formułuje modlitwę wstawienniczą – wyraża zainteresowanie pracą misjonarzy i podejmuje modlitwę w intencji misji – uzasadnia konieczność więzi z Chrystusem, aby osiągnąć niebo |
|
VII. Szlak wiary |
– wie, że przydrożne krzyże i kapliczki są wyrazem miłości do Boga, Jezusa, Maryi – rozróżnia pojęcia: wycieczka i pielgrzymka – wie, że do Częstochowy wędrują liczne grupy pielgrzymów – wie, że Łagiewniki wiążą się z osobą św. Faustyny oraz przesłaniem Bożego Miłosierdzia – wie, że Wadowice to rodzinne miasto papieża Jana Pawła II – zna datę wyboru na papieża Jana Pawła II – zna datę Święta Dziękczynienia – potrafi wyjaśnić, na czym polega praca misjonarza |
– wskazuje kapliczkę (lub krzyż) w swoim otoczeniu oraz opisuje jej (jego) wygląd – wyjaśnia, jakie znaczenie dla przechodniów mają przydrożne kapliczki – rozpoznaje na fotografii Jasną Górę oraz obraz Matki Bożej Częstochowskiej – zna słowa Apelu Jasnogórskiego – rozpoznaje obraz Jezusa Miłosiernego oraz sanktuarium Bożego Miłosierdzia – zna modlitwy tworzące koronkę do Miłosierdzia Bożego – wymienia miejsca w Wadowicach szczególnie związane z osobą Jana Pawła II (dom rodzinny, kościół, szkołę) – wie, kiedy obchodzone jest jego wspomnienie – wyraża wdzięczność Bogu za papieża Polaka – rozpoznaje na fotografii Świątynię Opatrzności Bożej – wymienia przejawy Bożej opieki w swoim życiu osobistym i rodzinnym – wyjaśnia znaczenie pojęć „misje”, „misjonarz”, „kraje misyjne” – wymienia dostępne dzieciom sposoby wspierania misji |
– uzasadnia budowanie przydrożnych kapliczek – wymienia ważne miejsca na Jasnej Górze (kaplica Cudownego Obrazu, polowy ołtarz „na szczycie”, skarbiec, droga krzyżowa na wałach) – uzasadnia, dlaczego różne grupy ludzi, w tym dzieci pierwszokomunijne, pielgrzymują na Jasną Górę – charakteryzuje w zarysie przesłanie o Bożym Miłosierdziu – wie, kiedy obchodzimy Niedzielę Miłosierdzia Bożego – zna datę urodzin i chrztu Karola Wojtyły – na podstawie filmu lub fotografii eksponatów z muzeum w rodzinnym domu Karola Wojtyły wskazuje główne etapy jego życia – wyjaśnia pojęcie „wotum wdzięczności” – wyraża wdzięczność Bogu za Jego nieustanną opiekę – zna treść nakazu misyjnego Jezusa (Mt 28,18-20) |
– charakteryzuje motywy troski o piękny wygląd kapliczek – wyraża zainteresowanie historią przydrożnych kapliczek – z zaangażowaniem przygotowuje modlitewne intencje kierowane do Pani Jasnogórskiej – wyjaśnia sposób odmawiania koronki do Miłosierdzia Bożego – w ufnej modlitwie powierza siebie i świat Bożemu Miłosierdziu – charakteryzuje główne wątki wypowiedzi Jana Pawła II dotyczące Wadowic – wyraża duchową więź z bł. Janem Pawłem, modląc się za jego wstawiennictwem – wyjaśnia, dlaczego została wybudowana Świątynia Opatrzności Boże – charakteryzuje warunki życia i nauki dzieci w krajach misyjnych |
– chętnie modli się przy kapliczkach i dba o ich piękno – wspiera misyjne dzieło Kościoła swoją modlitwą i ofiarą |
Klasa V
System_oceniania_Klasa_V_SP_2020-1.doc
Klasa VI
System_oceniania_kl_VI_SP_2022_9_religia.doc
SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ
według podręcznika „Błogosławieni, którzy szukają Jezusa”
zgodnego z programem nauczania „Kim jestem jako człowiek, kim chcę być jako chrześcijanin” nr AZ-3-01/13
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i)
b) odmawia wszelkiej współpracy, (i)
c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne:
w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,
wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe:
opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,
uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych.
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające:
opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone,
ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych,
aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające:
opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe,
wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności
wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia,
b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,
PRZEDMIOT OCENY |
OCENA |
|||||
celująca |
bardzo dobra |
dobra |
dostateczna |
dopuszczająca |
niedostateczna |
|
Cytaty z Pisma Świętego. Modlitwy, pieśni |
dokładna znajomość cytatu wraz ze znajomością źródła (np. Ewangelia św. Mateusza) |
dokładna znajomość cytatów z lekcji |
przytoczenie sensu cytatu własnymi słowami |
niezbyt dokładna znajomość sensu cytatu |
skojarzenia z treścią cytatu |
brak jakiejkolwiek znajomości cytatów |
2. Zeszyt przedmiotowy |
wszystkie tematy zapisy prace domowe staranne pismo własne materiały ilustracje itp. |
starannie prowadzony wszystkie tematy i notatki prace domowe |
zeszyt staranny luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów) |
zeszyt czytelny braki notatek, prac domowych (do 40% tematów) |
pismo niestaranne liczne luki w zapisach (do 70% tematów) |
brak zeszytu |
3. Prace domowe |
staranne wykonanie treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach dużo własnej inwencji twórcze |
merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem staranne czytelne rzeczowe |
wskazują na zrozumienie tematu niezbyt twórcze |
powiązane z tematem niestaranne |
widać próby wykonania pracy na temat |
praca nie na temat brak rzeczowości w pracy brak pracy |
4. Testy i sprawdziany |
wszystkie polecenia wykonane poprawnie rozwiązane też zadanie dodatkowe |
75% spełnionych wymagań podstawowych (łatwe, praktyczne, przydatne życiowo, niezbędne) 75% spełnionych wymagań rozszerzających (bardzo trudne i trudne, teoretyczne, naukowe) |
75% zadań podstawowych 50% wymagań rozszerzających |
75% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych (bardzo łatwe i łatwe, niezbędne w dalszej edukacji) |
50% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych |
poniżej 30% odpowiedzi dotyczących wiedzy podstawowej |
5. Odpowiedzi ustne |
wiadomości zawarte w podręczniku i zeszycie uzupełnione wiedzą spoza programu wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język używanie pojęć |
wiadomości z podręcznika i zeszytu prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych |
wyuczone na pamięć wiadomości uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami potrzebna pomoc nauczyciela |
wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć odpowiedź niestaranna częste pytania naprowadzajace |
słabe wiązanie faktów i wiadomości chaos myślowy i słowny odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy dużo pytań pomocniczych |
brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych |
6. Aktywność |
uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie |
uczeń zawsze przygotowany do lekcji często zgłasza się do odpowiedzi wypowiada się poprawnie |
stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy |
mało aktywny na lekcjach |
niechętny udział w lekcji |
lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary |
7. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne |
wiele razy pomaga w różnych pracach pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.) reprezentuje szkołę (parafię) w konkursie przedmiotowym (olimpiadzie) |
starannie wykonuje powierzone przez katechetę zadania przejawia postawę apostolską |
niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie uczestniczy w rekolekcjach szkolnych |
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
Semestr I
DZIAŁ |
OCENA |
||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
|
Otwarci na Bożą miłość |
wymienia, co jest dla niego ważne podaje prawdę, że Bóg kocha miłością bezwarunkową wskazuje teksty biblijne mówiące o powszechności grzechu wskazuje na Jezusa jako Zbawiciela, który wyzwala z niewoli grzechu wymienia najważniejsze wartości w życiu człowieka podaje prawdę, że stan duszy człowieka wpływa na jego relacje z otoczeniem prezentuje treść perykopy o dwunastoletnim Jezusie w świątyni definiuje modlitwę jako spotkanie i dialog z Bogiem |
podaje przykłady działania kochającego Boga w swoim życiu interpretuje biblijną perykopę o zwiastowaniu omawia prawdę, że grzech jest przeszkodą w poznaniu i akceptacji prawdy o sobie i o Bożej miłości określa, jaki ideał siebie chciałby osiągnąć, który będzie podobał się Panu Bogu podaje, w jaki sposób zaprasza Jezusa do swego życia podaje przykłady gubienia i odnajdywania Boga w życiu chrześcijanina opowiada, w jaki sposób szuka Jezusa, identyfikując się z Maryją lub Józefem |
wyjaśnia, na czym polega miłość bezwarunkowa uzasadnia, że poszukiwanie Boga oznacza otwarcie się na Jego Miłość (jak Maryja) interpretuje biblijną perykopę uzdrowieniu paralityka (Mt 9,1-8) określa, w jaki sposób oddaje Jezusowi swoje grzechy interpretuje biblijną perykopę o Zacheuszu (Łk 19,1-10) uzasadnia, że warto poszukiwać Jezusa pomimo swojej grzeszności wymienia formy i rodzaje modlitw i podaje przykłady charakteryzuje życie człowieka jako ciągłe poszukiwanie Boga |
formułuje własną modlitwę dziękczynną za miłość okazywaną przez Boga podaje, w jaki sposób otwiera się na bezwarunkową miłość Boga i ją przyjmuje uzasadnia, że o własnych siłach człowiek nie jest w stanie wyzwolić się z grzechu i potrzebuje Bożej pomocy charakteryzuje konsekwencje zaproszenia Jezusa do swego serca (życia) podaje, w jaki sposób dba o dobre relacje z rodziną i w grupie koleżeńskiej uzasadnia, dlaczego Boga (Jezusa) trzeba nieustannie szukać |
daje świadectwo, w jaki sposób troszczy się o „sprawy Boże” w swoim życiu |
II. Przyjaźń |
wyjaśnia pojęcia: czyste serce, pożądliwość podaje przyczyny konfliktu króla Saula z Dawidem wylicza cechy prawdziwej przyjaźni wymienia cechy charakteryzujące przyjacielskie relacje podaje przykłady dobrych relacji dorastających dzieci z rodzicami określa, co to jest wolontariat wymienia rodzaje pracy wolontariatu definiuje, czym są uzależnienia wylicza różne formy uzależnień (papierosy, alkohol, narkotyki, zakupy) określa szkodliwość narkotyków wymienia pozytywne i negatywne strony kontaktu przez Internet wskazuje, jak chronić swoją godność i prywatność w sieci określa, jakiej postawy wobec życia oczekuje od nas Bóg podaje prawdę, że problemy są nieodłączną częścią życia człowieka |
wskazuje (wymienia) różnice psychiczne między mężczyzną i kobietą podaje przykłady sytuacji, kiedy przyjaźń jest poddana próbie określa, w jaki sposób chce budować relacje przyjaźni podaje przykłady działań (zachowań) budujących wzajemne zaufanie wyraża szacunek wobec rodziców (opiekunów) wskazuje sposoby włączenia się w wolontariat w swojej miejscowości lub okolicy podaje, w jaki sposób szuka grupy, z którą chce pomagać innym wyraża dezaprobatę wobec wszelkiego rodzaju uzależnień podaje, w jaki sposób i kto może pomóc ludziom uzależnionym podaje zasady właściwego korzystania z Internetu wskazuje pozytywne sposoby rozwiązywania problemów, które spotyka w życiu wskazuje, gdzie mogą szukać pomocy osoby mające myśli samobójcze |
omawia prawdę, że człowiek przeżywa swoje życie i wyraża się jako mężczyzna lub kobieta charakteryzuje życie zniewolone pożądliwością i postawę czystego serca opowiada historię relacji Dawida z królem Saulem charakteryzuje przyjaźń Dawida i Jonatana uzasadnia konieczność okazywania czci rodzicom uzasadnia, dlaczego warto słuchać rodziców charakteryzuje owoce zaangażowania się w wolontariat wyjaśnia, na czym polegają poszczególne uzależnienia charakteryzuje skutki uzależnienia podaje, w jaki sposób może wspierać kolegów, którzy mieli kontakt z narkotykami charakteryzuje różnice między światem wirtualnym a realnym określa postawę zdrowego dystansu wobec świata wirtualnego charakteryzuje życie ludzkie jako największy dar otrzymany od Boga wyjaśnia, że samobójstwo nie jest rozwiązaniem problemu |
właściwie ocenia różne opinie i zachowania dotyczące ludzkiej seksualności prezentowane w reklamach określa działania, jakie podejmuje w zakresie wychowania siebie do czystości wyjaśnia, na czym polegają dobre relacje rówieśnicze określa, jakie działania ukierunkowane na dobro planuje podjąć z wspólnie rówieśnikami formułuje prawa i obowiązki rodziców wobec dzieci oraz dzieci wobec rodziców wyjaśnia słowa Jezusa „Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu” referuje, w jaki sposób uwrażliwia innych na problem narkomanii argumentuje wartość bezpośrednich relacji osobowych uzasadnia, dlaczego mamy się troszczyć o własne życie określa, w jaki sposób szanuje swoje życie i troszczy się o swój rozwój |
nawiązuje przyjacielskie relacje z innymi ludźmi: wolontariuszami i potrzebującymi pomocy i referuje swe działania wobec klasy |
III. Bóg Ojciec |
definiuje pojęcie wiary wymienia główne prawdy wiary definiuje pojęcie „Biblia” wymienia inne nazwy Biblii omawia budowę Pisma Świętego (księgi, rozdziały, wersety, wyjaśnienia pod tekstem) potrafi odszukać wskazany fragment biblijny podaje, w jakich językach napisano Biblię podaje definicję modlitwy wymienia rodzaje modlitw wymienia najważniejsze fakty z historii zbawienia określa miejsce Abrahama w historii zbawienia podaje, że wiara jest darem Boga i wymienia jej cechy podaje, że Izaak był synem Abrahama omawia tekst biblijny o ofierze Abrahama (Rdz 22,1-19) omawia okoliczności zmiany imienia Jakuba na Izrael omawia sytuację Izraelitów w Egipcie i rolę Mojżesza w ich wyjściu z niewoli wymienia dokonania Jozuego wskazuje proroka Daniela jako wzór wytrwałości w wierze wskazuje proroka Eliasza jako obrońcę wiary narodu wybranego w prawdziwego Boga (1 Krl 18,20-40) wskazuje, co pogłębia wiarę w Boga, a co ją niszczy wymienia zadania Jeremiasza dane mu przez Boga wymienia cechy dojrzałej wiary |
omawia prawdę, że u podstaw wiary jest przyjęcie Bożej miłości i odpowiedź na nią omawia własne sposoby umacniania swej wiary wymienia autorów Biblii i etapy jej powstawania określa, co to jest kanon Pisma Świętego określa, czym jest Tradycja Kościoła wymienia niektóre gatunki literackie, jakimi posługuje się Biblia wymienia najbardziej znane tłumaczenia Biblii podaje przykłady modlących się postaci biblijnych potrafi wykorzystać Pismo Święte w modlitwie osobistej określa kolejność najważniejszych wydarzeń z historii zbawienia, zaznaczając je na osi czasu omawia, że Bóg jest wierny swoim obietnicom i chce stale przebywać w naszym życiu wymienia owoce heroicznej wiary Abrahama podaje przykłady działań Boga, które pomagają człowiekowi przemienić się na lepsze określa sytuacje współczesnych zniewoleń człowieka podaje cechy dobrego przewodnika (mentora) podaje przykłady współczesnych postaci godnych naśladowania wymienia owoce i trudności trwania w wierze na przykładzie proroka Daniela i św. Piotra podaje przykłady błędnych wyobrażeń o Bogu określa praktyki przeciwne wierze w Boga (zabobon, bałwochwalstwo, wróżbiarstwo, magia) wskazuje, co jest źródłem bałwochwalstwa i czarów charakteryzuje konsekwencję Jeremiasza w głoszeniu Bożego słowa mimo porażek ze strony narodu podaje, w jaki sposób dba o rozwój swojej wiary |
uzasadnia potrzebę coraz lepszego poznawania treści wiary rozróżnia wiarę naturalną i religijną (nadprzyrodzoną) wyjaśnia, na czym polega natchnienie Biblii wyjaśnia, że czytając Biblię, spotyka się z Bogiem przyporządkowuje gatunki literackie do wybranych fragmentów Pisma Świętego potrafi rozpoznać przekład Biblii zatwierdzony przez Kościół katolicki wskazuje w Piśmie Świętym miejsca, gdzie występują poszczególne typy modlitw charakteryzuje relacje Bóg-człowiek (na przykładzie postaci ze Starego Testamentu oraz współczesnych ludzi) charakteryzuje postać Abrahama i wyjaśnia, dlaczego nazywamy go „ojcem wierzących” omawia, w jaki sposób pogłębia swoją wiarę wyjaśnia sens próby wiary Abrahama charakteryzuje postawę Abrahama wobec Boga w sytuacji próby wskazuje problemy, które powierza Bogu w ufnej modlitwie wyjaśnia biblijne znaczenie zmiany imienia uzasadnia konieczność samodyscypliny i pracy nad sobą charakteryzuje postawę Mojżesza względem Boga i ludu izraelskiego uzasadnia potrzebę nadziei i zaufania Bogu w przezwyciężaniu duchowych zniewoleń (złe przyzwyczajenia, nałogi) charakteryzuje misję Jozuego uzasadnia potrzebę posiadania doradcy w podejmowaniu dobrych decyzji opowiada, co pomogło prorokowi Danielowi trwać nieugięcie przy Bogu, charakteryzuje podobieństwa (różnice) w postawie wiary proroka Daniela, św. Piotra i własnej charakteryzuje religijność narodu wybranego w czasach Eliasza uzasadnia, że Bóg jest prawdziwym Bogiem, który działa i wyzwala człowieka omawia wątpliwości Jeremiasza wobec powołania go przez Boga (Jer 1,6-7) opowiada dialog Jeremiasza z Bogiem (Jr 20) uzasadnia, że człowiek wypowiadając przed Bogiem swoje wątpliwości, nawiązuje z Nim głębszą relację omawia, w jaki sposób stara się podtrzymywać i pogłębiać bliską relację z Chrystusem |
wyjaśnia, że wiara jest wejściem w osobistą relację z Bogiem charakteryzuje związek między Pismem Świętym a Tradycją podejmuje samodzielną lekturę Pisma Świętego i dzieli się swym doświadczeniem wobec klasy uzasadnia konieczność określenia gatunków literackich dla właściwej interpretacji tekstów biblijnych wyjaśnia, dlaczego tłumaczy się Biblię na języki narodowe prezentuje, jak modli się tekstami z Pisma Świętego samodzielnie układa modlitwy i z zaangażowaniem modli się nimi wyjaśnia, że wiara polega na wyjściu poza granicę tego, co jest dla człowieka logiczne i zrozumiałe uzasadnia typiczne podobieństwo Izaaka do Jezusa uzasadnia potrzebę Bożej pomocy i błogosławieństwa w chwilach zmagania ze sobą potrafi odnieść doświadczenie wiary Mojżesza do swoich życiowych planów i oczekiwań wskazuje, w jaki sposób naśladuje postawę Mojżesza we własnym życiu wskazuje, w jakich sytuacjach stara się być dobrym przykładem dla innych uzasadnia potrzebę ciągłego wyjaśniania rodzących się wątpliwości religijnych referuje, w jaki sposób szuka kompetentnych osób i odpowiedzi na rodzące się w nim pytania wyjaśnia, na czym polega niebezpieczeństwo praktykowania magii i spirytyzmu właściwie ocenia rzeczywistość, nazywając zło złem, a dobro dobrem wyjaśnia, że trudności w wierze są elementem procesu rozwoju wiary i mogą stać się pomocą w pogłębieniu relacji z Bogiem wyjaśnia proces rozwoju wiary |
referuje, jakie wskazówki dla własnego życia odkrywa w Piśmie Świętym |
VII. Wydarzenia zbawcze (tematy 56-58) |
określa różnicę między pojęciami święty i błogosławiony, kanonizacja i beatyfikacja podaje datę świąt Bożego Narodzenia i jej genezę wskazuje teksty biblijne mówiące o Bożym Narodzeniu opowiada o pokłonie Mędrców (Mt 2,1-12) wymienia znaki i osoby, które prowadzą go do Jezusa |
wymienia współczesnych polskich świętych i błogosławionych wyjaśnia, że świętość osiąga się przez naśladowanie Jezusa (Mk 8,34-35) wymienia znaki i obrzędy wigilijne wymienia osoby, dla których może być „gwiazdą” prowadzącą do Jezusa |
charakteryzuje życie wybranego świętego lub błogosławionego w kontekście jego pójścia za Jezusem zna swojego patrona, patrona parafii i Polski charakteryzuje chrześcijański wymiar świąt Bożego Narodzenia wyjaśnia znaczenie znaków i obrzędów wigilijnych opisuje rolę gwiazdy w dotarciu Mędrców do Betlejem wyjaśnia znaczenie napisu K+M+B robionego kredą na drzwiach domów (Christus mansionem benedicat) |
podaje przykłady sytuacji, gdy stara się żyć duchem Ewangelii na co dzień omawia, w jaki sposób realizuje powszechne powołanie do świętości w swoim życiu krytycznie ocenia przejawy komercjalizacji świąt Bożego Narodzenia określa, w jaki sposób wyraża radość i dziękczynienie Bogu za przyjście Zbawiciela opowiada o nowej tradycji Orszaków Trzech Króli uzasadnia, że współczesne Betlejem to każda Msza Święta |
w miarę możliwości angażuje się w przygotowanie Orszaku Trzech Króli i bierze w nim udział |
Semestr II
DZIAŁ |
OCENA |
||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
|
IV. Kościół domowy
|
definiuje pojęcie Kościoła domowego wymienia praktyki religijne chrześcijanina podaje przykłady modlitw z wczesnego dzieciństwa oraz teksty, którymi modli się obecnie określa, że obowiązkiem rodziny jest zapewnienie troskliwej opieki, również duchowej, nad chorymi i starszymi jej członkami wymienia okresy roku liturgicznego wymienia święta nakazane przez Kościół i podaje ich daty podaje, że świętowanie niedzieli jest religijnym obowiązkiem chrześcijanina wymienia okoliczności rodzinnych spotkań podaje daty najważniejszych rodzinnych uroczystości (rocznice, imieniny…) podaje treść i godzinę wspólnego odmawiania Apelu Jasnogórskiego wymienia modlitwy, których nauczył się w rodzinie podaje przykłady świadczenia o Chrystusie w ramach rodziny podaje, z jakich okazji ludzie przychodzą do kościoła wymienia ważne wydarzenia, które przeżywał w kościele |
wskazuje elementy Kościoła domowego możliwe do realizacji we własnej rodzinie wymienia różnice w pojmowaniu Boga przez małe dziecko i gimnazjalistę wskazuje różnice między wychowaniem religijnym a świeckim określa wartość i sens cierpienia wymienia posługi (pielęgnacyjne, medyczne i duchowe) świadczone wobec osób chorych i starszych wymienia instytucje wspierające rodzinę w wypełnianiu jej obowiązku wobec osób chorych i starszych i wie, jak się z nimi skontaktować wymienia święta, które nie posiadają stałej daty uzasadnia przekonanie o potrzebie świętowania dni świątecznych wymienia elementy chrześcijańskiego świętowania niedzieli wymienia chrześcijańskie elementy świętowania (Msza Święta, wspólna modlitwa, obecność kapłana, rocznicowa pielgrzymka…) mówi (śpiewa) z pamięci Apel Jasnogórski podaje różne określenia modlitwy wymienia możliwości rodzinnego świadczenia o Chrystusie wobec innych ludzi daje świadectwo uczestnictwa w Mszach Świętych zamawianych przez rodzinę, przyjaciół, sąsiadów, klasę… |
charakteryzuje rodzinę chrześcijańską jako Kościół domowy omawia przeszkody, utrudniające religijne wychowanie charakteryzuje zmiany w modlitwie młodego człowieka charakteryzuje sposób życia człowieka o religijnym wychowaniu uzasadnia obowiązek opieki nad chorymi i starszymi członkami rodziny układa modlitwę w intencji chorych charakteryzuje poszczególne okresy liturgiczne w oparciu o KKK interpretuje schemat roku liturgicznego przyporządkowuje poszczególnym okresom roku liturgicznego właściwe im obrzędy liturgiczne i paraliturgiczne uzasadnia przekonanie o potrzebie zachowania tradycji związanych z poszczególnymi okresami roku liturgicznego na podstawie wybranych tekstów biblijnych wyjaśnia, że niedziela jest dla chrześcijanina dniem świętym uzasadnia, że robienie zakupów w niedzielę jest naruszeniem Bożego przykazania uzasadnia potrzebę wspólnego świętowania układa plan świętowania rodzinnej uroczystości, uwzględniając jej chrześcijański charakter omawia historię cudownego obrazu Matki Bożej Częstochowskiej wyjaśnia znaczenie jasnogórskiego sanktuarium dla Polaków potrafi odnaleźć na odbiorniku radiowym stacje transmitujące Apel Jasnogórski podaje przykłady rodzin, których świętość budowała się na wspólnej modlitwie na podstawie tekstów biblijnych i nauczania Kościoła uzasadnia konieczność apostolskiego zaangażowania chrześcijańskich rodzin interpretuje teksty biblijne, mówiące o Kościele jako „domu duchowym” charakteryzuje rolę Kościoła i znaczenie kościoła materialnego w życiu swojej rodziny |
opisuje zadania poszczególnych członków rodziny w realizowaniu idei Kościoła domowego charakteryzuje rozwój obrazu Boga od dzieciństwa do lat młodzieńczych uzasadnia wartość i potrzebę chrześcijańskiego wychowania potrafi wykonać podstawowe czynności pielęgnacyjne, udzielić pierwszej pomocy, wezwać pogotowie i kapłana omawia, w jaki sposób troszczy się o sferę duchową osób chorych i starszych w swojej rodzinie interpretuje wybrane teksty liturgiczne związane z poszczególnymi okresami i świętami krytycznie ocenia przypadki naruszania prawa do niedzielnego odpoczynku podaje, w jaki sposób dba o chrześcijański wymiar świętowania niedzieli w ufnej modlitwie powierza Bogu swoich bliskich, szczególnie w dni, które są dla nich ważne uzasadnia wartość modlitewnej jedności w godzinie Apelu podaje, w jaki sposób zachęca bliskich do wspólnego odmawiania Apelu omawia propozycje zorganizowania wspólnej modlitwy w swojej rodzinie uzasadnia potrzebę więzi z kościołem parafialnym oraz troski o jego stan materialny i wystrój |
referuje, w jaki sposób podejmuje starania, by realizować w swej rodzinie ideę Kościoła domowego opowiada, jak angażuje się w działalność grup religijnych na terenie swojej parafii oraz zachęca do tego rodziców i rodzeństwo aktywnie włącza się w przygotowanie uroczystości i okazjonalnych imprez na terenie kościoła (dekoracje, żłóbek, Grób Pański, ołtarze na Boże Ciało, festyny itp.) |
V. Ojczyzna |
określa, czym jest i jak się wyraża patriotyzm wymienia najważniejsze wydarzenia z historii Polski, z których możemy być dumni podaje datę chrztu Mieszka I oraz imię jego żony wymienia pierwsze biskupstwa na ziemiach polskich prezentuje życie i działalność misyjną św. Wojciecha podaje fakty z życia św. Stanisława i datę jego śmierci relacjonuje wpływ męczeńskiej śmierci św. Stanisława na późniejsze zjednoczenie kraju podaje fakty z życia św. Jadwigi Królowej podaje przykłady nietolerancji religijnej w szesnastowiecznej Europie wymienia różne wyznania w ówczesnej Polsce wymienia przyczyny i skutki zawarcia unii w Brześciu w 1516 r. omawia przyczyny i przebieg powstania machabejskiego, podaje przykłady męczeństwa za wiarę i Ojczyznę wymienia bohaterów, którzy uratowali Polskę i jej wiarę podaje fakty i wydarzenia potwierdzające obecność Kościoła w życiu narodu wymienia najważniejsze fakty z życia bł. Jana Pawła II i ks. Jerzego Popiełuszki, wymienia chrześcijańskie tradycje dotyczące życia rodzinnego i społeczno-narodowego |
podaje przykłady naszych narodowych bohaterów przedstawia motywy osobiste i polityczne przyjęcia chrztu przez Mieszka I podaje datę liturgicznej uroczystości św. Wojciecha prezentuje postawę patriotyzmu i szacunku dla historii ojczystej podaje datę liturgicznego wspomnienia św. Stanisława omawia, w jaki sposób stara się naśladować męstwo i bezkompromisowość św. Stanisława w walce ze złem wymienia zasługi św. Jadwigi dla chrześcijaństwa podaje datę jej wspomnienia liturgicznego podaje, w jaki sposób wyraża troskę o rozwój swojej wiary wymienia dokumenty dotyczące tolerancji religijnej w Polsce wyraża szacunek względem ludzi innych wyznań przejawia postawę tolerancji wobec wyznawców innej wiary podaje główne fakty z życia św. Andrzeja Boboli wymienia przyczyny prześladowania Kościoła unickiego podaje fakty z działalności Kościoła w czasach niewoli narodowej wymienia nazwiska księży zaangażowanych w walki narodowo-wyzwoleńcze oraz w działalność społeczno-kulturalną wyraża szacunek wobec tych, którzy poświęcili życie, abyśmy mogli żyć w wolnym kraju wyraża szacunek dla ludzi walczących w obronie swej wiary i ojczyzny określa rolę, jaką Kościół odegrał w najnowszych dziejach Polski wyraża szacunek dla ofiary z życia złożonej za Chrystusa i rodaków określa formy kultu bł. Jana Pawła II i ks. Jerzego Popiełuszki podaje, w jaki sposób korzysta z ich orędownictwa u Boga i stara się naśladować ich cnoty podaje przykłady pielęgnowania chrześcijańskich tradycji przez Polaków w różnych okolicznościach dziejowych omawia znaczenie zwyczajów, obrzędów
|
charakteryzuje wartości, dla których Polacy oddawali życie uzasadnia religijną wartość miłości Ojczyzny wyjaśnia znaczenie chrztu Polski dla dalszych jej dziejów uzasadnia doniosłość zjazdu gnieźnieńskiego charakteryzuje konflikt pomiędzy biskupem Stanisławem a królem Bolesławem Śmiałym wyjaśnia rozbieżności w historycznych ocenach tego konfliktu charakteryzuje rolę królowej Jadwigi w krzewieniu wiary chrześcijańskiej ukazuje wartość tolerancji religijnej wyjaśnia, dlaczego Polskę w XVI-XVIII w. nazywano „azylem heretyków” opisuje przejawy tolerancji religijnej w Polsce na przestrzeni wieków charakteryzuje podobieństwa i różnice między Kościołem rzymskokatolickim a greckokatolickim określa stosunek duchowieństwa polskiego do walk narodowowyzwoleńczych charakteryzuje działalność społeczno-kulturalną Kościoła w czasach niewoli narodowej charakteryzuje postawę kard. Wyszyńskiego wobec Ojczyzny opisuje przykłady obecności Kościoła w dziejach narodu polskiego charakteryzuje zasługi bł. Jana Pawła II i ks. Jerzego Popiełuszki wobec Ojczyzny charakteryzuje wartość kultu polskich świętych dla kształtowania osobistych i narodowych postaw Polaków uzasadnia, że przywiązanie do chrześcijańskich tradycji pozwoliło Polakom przetrwać najtrudniejsze doświadczenia dziejowe |
podaje, w jaki sposób wzmacnia poczucie polskości w codziennym życiu uzasadnia znaczenie obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski i zjazdu w Gnieźnie dla budowania zjednoczonej Europy uzasadnia, dlaczego św. Stanisław należy do głównych patronów Polski podaje przykłady sytuacji, w których staje w obronie pokrzywdzonych podaje, w jaki sposób wyraża odpowiedzialność za szerzenie wiary charakteryzuje działania głównych postaci szerzących ideę tolerancji określa, w jaki sposób angażuje się w poznawanie i pogłębianie swojej wiary opisuje prześladowanie unitów na przestrzeni wieków (akcje rusyfikacyjne, dekrety carskie z 1839 r. i 1874 r., więzienie kapłanów, przymus do przechodzenia na prawosławie) podaje, w jaki sposób troszczy się o jedność w swoim środowisku układa modlitwę, w której dziękuje Bogu za dar wolności i przynależność do Kościoła uzasadnia wartość męczeństwa za wiarę wyjaśnia, dlaczego bohaterowie mogą uratować naród i jego wiarę uzasadnia, że chrześcijanin w każdym czasie jest wezwany do dawania świadectwa uzasadnia potrzebę duchowej więzi ze świętymi podaje, w jaki sposób dba o zachowanie w swojej rodzinie i klasie chrześcijańskich tradycji |
samodzielnie poszukuje źródeł dla lepszego zrozumienia wydarzeń sprzed tysiąca lat oraz ich znaczenia dla współczesności i referuje owoce swych poszukiwań włącza się w przygotowanie religijnej oprawy ważnych wydarzeń rodzinnych, szkolnych, patriotycznych podaje, w jaki sposób angażuje się w szerzenie kultu polskich świętych |
VI. Moja codzienność |
definiuje pojęcie uczciwości podaje, że uczciwość jest warunkiem spokojnego sumienia definiuje pojęcia: obmowa, oszczerstwo, krzywoprzysięstwo, wiarołomstwo określa, czym są uczucia wymienia najważniejsze uczucia podaje przykłady sytuacji, w których należy wypowiedzieć słowa krytyki podaje przykłady autorytetów związanych z pełnieniem jakiejś funkcji czy roli społecznej wymienia przyczyny konfliktów i sposoby zapobiegania im na podstawie Jk 3,13-18 wymienia najczęstsze przyczyny konfliktów występujących w środowisku szkolnym i rodzinnym określa istotę prawdziwej wolności definiuje pojęcia: tolerancja, akceptacja, miłość chrześcijańska podaje treść Bożych przykazań odnoszących się do sfery seksualnej człowieka wymienia możliwości zagospodarowania wolnego czasu |
wymienia, co można stracić przez nieuczciwość kieruje się uczciwością w relacjach z innymi podaje przykłady sytuacji, w których trzeba bronić prawdy i o nią walczyć, oraz ludzi, którzy zapłacili za taką postawę cenę wolności, a nawet życia określa, w jaki sposób stara się poznać świat własnych uczuć oraz jak pracuje nad ich rozwojem określa, czym różni się krytyka od krytykanctwa wymienia uznawane przez siebie autorytety wskazuje, dla kogo (i w jakich dziedzinach) sam może być autorytetem podaje przykłady pozytywnego rozwiązywania konfliktów podaje przykłady nadużywania wolności podaje przykłady zwyciężania zła dobrem w codziennym życiu wymienia najczęstsze problemy młodych ludzi związane z przeżywaniem własnej seksualności wymienia cechy prawidłowego i nieprawidłowego wypoczynku |
wyjaśnia, że człowiek uczciwy cieszy się dobrą opinią i budzi zaufanie u innych wskazuje okoliczności, gdzie ceniona jest uczciwość uzasadnia, dlaczego warto być uczciwym charakteryzuje relacje międzyludzkie (w rodzinie, szkole, grupie koleżeńskiej) oparte na prawdzie uzasadnia religijną i społeczną wartość mówienia prawdy i dotrzymywania danego słowa charakteryzuje zmienność nastroju i uczuć jako prawidłowość związaną z wiekiem dojrzewania uzasadnia potrzebę uświadamiania sobie i rozpoznawania przeżywanych aktualnie uczuć uzasadnia potrzebę krytycznych wypowiedzi charakteryzuje sposób wyrażania krytycznych uwag uzasadnia konieczność uznawania określonych autorytetów charakteryzuje powody krytyki i odrzucania autorytetów wyjaśnia, na czym polega umiejętność słuchania innych uzasadnia, że do właściwego korzystania z wolności potrzebna jest odpowiedzialność wyjaśnia, czym samowola różni się od wolności omawia granice tolerancji w świetle Chrystusowej nauki o zgorszeniu i wezwań do miłości również nieprzyjaciół podaje przykłady sytuacji, gdy sprzeciwia się nietolerancji oraz tolerancji źle rozumianej uzasadnia potrzebę panowania umysłu i woli nad budzącymi się uczuciami i zmysłami, wyjaśnia, że nie wszystko, co przyjemne, jest dobre wyjaśnia znaczenie czasu wolnego i dobrej jego organizacji dla ludzkiego rozwoju |
uzasadnia, dlaczego człowiek uczciwy zasługuje na szacunek analizuje wpływ nieuczciwości na życie religijne człowieka analizuje wpływ krzywoprzysięstwa i wiarołomstwa na życie religijne człowieka uzasadnia przekonanie, że Bóg jest po stronie tych, którzy mówią prawdę i nią żyją wyjaśnia, w jaki sposób przeżywane emocje mogą wpływać na nasze relacje i podejmowane przez nas decyzje wskazuje sposoby radzenia sobie z problemem zmienności uczuć, by nie utrudniały one relacji z innymi ludźmi zwracając innym uwagę, czyni to taktownie, z zachowaniem szacunku dla rozmówcy z uwagą wysłuchuje i przyjmuje od innych słowa krytyki formułuje kryteria uznania kogoś za autorytet podaje, w jaki sposób stara się być autorytetem dla innych podaje przykłady sytuacji, gdy odpowiedzialnie korzysta z wolności dokonuje krytycznej oceny źle rozumianej tolerancji (akceptowanie zła, hołdowanie ludzkiej słabości czy skłonnościom do złego) uzasadnia, że wymagania chrześcijańskiej etyki seksualnej mają na celu prawidłowy rozwój człowieka, szczególnie w sferze emocjonalnej i duchowej określa, w jaki sposób podejmuje pracę nad sobą w dziedzinie opanowania pożądliwości i kontroli swoich pragnień podaje, w jaki sposób dba o dobrą organizację czasu wolnego w ciągu dnia |
opisuje sytuacje, w których stara się pokojowo rozwiązywać konflikty rodzinne i koleżeńskie opowiada, w jaki sposób inspiruje rodzinę i kolegów do efektywnego zagospodarowania wolnych chwil |
VII. Wydarzenia zbawcze (tematy 59-61) |
omawia, co to jest pokusa podaje kryteria ważności sakramentu pokuty i pojednania oraz akty penitenta określa, na czym polegał grzech pierworodny i wymienia jego skutki definiuje pojęcie ewangelizacja |
wymienia okresy i dni pokuty w ciągu roku liturgicznego i omawia sposoby ich przeżywania wymienia znaki i symbole liturgii paschalnej wyjaśnia, że przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Pan Jezus pokonał grzech, szatana i śmierć określa istotę nowej ewangelizacji jako pogłębienie i umocnienie osobowej relacji z Jezusem podaje prawdę, że pierwszym „odbiorcą” nowej ewangelizacji jest rodzina |
interpretuje perykopę o kuszeniu Pana Jezusa (Łk 4,1-13) wyjaśnia, na czym polega właściwie przeprowadzony rachunek sumienia według kryteriów jakościowych i ilościowych wyjaśnia, na czym polega dobre przygotowanie do spowiedzi określa, w jaki sposób wynagradza za swoje grzechy Bogu i bliźniemu uzasadnia, że przez swoje zmartwychwstanie Chrystus pokonał grzech pierworodny, ale w naszym życiu pozostały jego skutki charakteryzuje skutki grzechu pierworodnego w swoim życiu wyjaśnia, że od czasów Pięćdziesiątnicy Duch Święty umacnia Kościół w dziele ewangelizacji omawia sposoby ewangelizacji w rodzinie (wspólna modlitwa, rozważanie Bożego słowa, rozmowa na temat związku życia z wiarą, udział rodziny w praktykach religijnych) |
podaje, w jaki sposób przygotowuje się do spowiedzi rekolekcyjnej wyjaśnia, na czym polega post ścisły oraz kiedy i kogo obowiązuje wyjaśnia znaczenie znaków i symboli liturgii paschalnej omawia chrześcijańskie świętowanie Wielkanocy określa, w jaki sposób wyraża wiarę w zmartwychwstanie Chrystusa wyjaśnia, dlaczego odpowiedzialni za ewangelizację są wszyscy członkowie rodziny, a szczególnie rodzice podaje przykłady okoliczności, gdy rozmawia o sprawach wiary w swojej rodzinie |
SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII DLA KLASY VIII SZKOŁY PODSTAWOWEJ
według podręcznika „Błogosławieni, którzy ufają Jezusowi”
zgodnego z programem nauczania „Kim jestem jako człowiek, kim chcę być jako chrześcijanin” nr AZ-3-01/13
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który:
a) nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą, (i)
b) odmawia wszelkiej współpracy, (i)
c) ma lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne:
w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,
wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe:
opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,
uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych.
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające:
opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone,
ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych,
aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie.
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające:
opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe,
wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności
wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia,
b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,
c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia.
PRZEDMIOT OCENY |
OCENA |
|||||
celująca |
bardzo dobra |
dobra |
dostateczna |
dopuszczająca |
niedostateczna |
|
Cytaty z Pisma Świętego. Modlitwy, pieśni |
dokładna znajomość cytatu wraz ze znajomością źródła (np. Ewangelia św. Mateusza) |
dokładna znajomość cytatów z lekcji |
przytoczenie sensu cytatu własnymi słowami |
niezbyt dokładna znajomość sensu cytatu |
skojarzenia z treścią cytatu |
brak jakiejkolwiek znajomości cytatów |
2. Zeszyt przedmiotowy |
wszystkie tematy zapisy prace domowe staranne pismo własne materiały ilustracje itp. |
starannie prowadzony wszystkie tematy i notatki prace domowe |
zeszyt staranny luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów) |
zeszyt czytelny braki notatek, prac domowych (do 40% tematów) |
pismo niestaranne liczne luki w zapisach (do 70% tematów) |
brak zeszytu |
3. Prace domowe |
staranne wykonanie treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach dużo własnej inwencji twórcze |
merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem staranne czytelne rzeczowe |
wskazują na zrozumienie tematu niezbyt twórcze |
powiązane z tematem niestaranne |
widać próby wykonania pracy na temat |
praca nie na temat brak rzeczowości w pracy brak pracy |
4. Testy i sprawdziany |
wszystkie polecenia wykonane poprawnie rozwiązane też zadanie dodatkowe |
75% spełnionych wymagań podstawowych (łatwe, praktyczne, przydatne życiowo, niezbędne) 75% spełnionych wymagań rozszerzających (bardzo trudne i trudne, teoretyczne, naukowe) |
75% zadań podstawowych 50% wymagań rozszerzających |
75% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych (bardzo łatwe i łatwe, niezbędne w dalszej edukacji) |
50% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych |
poniżej 30% odpowiedzi dotyczących wiedzy podstawowej |
5. Odpowiedzi ustne |
wiadomości zawarte w podręczniku i zeszycie uzupełnione wiedzą spoza programu wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język używanie pojęć |
wiadomości z podręcznika i zeszytu prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych |
wyuczone na pamięć wiadomości uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami potrzebna pomoc nauczyciela |
wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć odpowiedź niestaranna częste pytania naprowadzające |
słabe wiązanie faktów i wiadomości chaos myślowy i słowny odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy dużo pytań pomocniczych |
brak odpowiedzi lub odpowiedzi świadczące o braku wiadomości rzeczowych |
6. Aktywność |
uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie |
uczeń zawsze przygotowany do lekcji często zgłasza się do odpowiedzi wypowiada się poprawnie |
stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy |
mało aktywny na lekcjach |
niechętny udział w lekcji |
lekceważący stosunek do przedmiotu i wiary |
7. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne |
wiele razy pomaga w różnych pracach pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.) reprezentuje szkołę (parafię) w konkursie przedmiotowym (olimpiadzie) |
starannie wykonuje powierzone przez katechetę zadania przejawia postawę apostolską |
niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie uczestniczy w rekolekcjach szkolnych |
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
Semestr I
DZIAŁ |
OCENA |
||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
|
Przyjęcie Jezusa |
określa własne rozumienie szczęścia podaje przykłady przeżywania przez ludzi cierpienia i szczęścia podaje prawdę, że Jezus czeka na grzesznika nie jako sędzia, lecz jako Ten, kto kocha wie, że wiara jest darem od Boga, niezasłużonym przez człowieka, zna prawdę, że Jezus wysłuchuje naszych próśb ze względu na naszą wiarę |
podaje prawdę, że miłość Boga jest skierowana indywidualnie do każdego człowieka wskazuje, w jaki sposób powierza siebie Maryi w indywidualnej modlitwie określa istotę prawdziwego szczęścia i cierpienia podaje, jak pokonać lęk przed wyznaniem grzechów spowiednikowi określa, w jaki sposób powierza swoje grzechy Jezusowi wymienia działania człowieka, które pomogą mu otworzyć drzwi nieba (osiągnąć zbawienie) wymienia owoce zaufania Jezusowi |
interpretuje tekst hymnu Magnificat uzasadnia, że przyjęcie Bożej miłości otwiera drogę do szczęścia włącza w swoją modlitwę „Pod Twoją obronę” interpretuje teksty biblijne o zaparciu się Piotra i zdradzie Judasza (Mt 26,69-75; Mt 27,3-5) uzasadnia, dlaczego człowiek jest naprawdę szczęśliwy, gdy jest bez grzechu charakteryzuje ludzkie szczęście w perspektywie wieczności interpretuje biblijną perykopę o robotnikach w winnicy (Mt 20,1-15), uzasadnia, że osiągnięcie nieba realizuje się przez modlitwę i podejmowanie codziennych obowiązków interpretuje tekst o uzdrowieniu sługi setnika (Mt 8,5-13) charakteryzuje postać setnika jako poganina wyjaśnia znaczenie modlitwy liturgicznej „Panie nie jestem godzien…” |
wyjaśnia, dlaczego Maryja jest nazywana Gwiazdą Nowej Ewangelizacji uzasadnia, że jest otwarty na sygnały-znaki Bożej miłości w swoim życiu uzasadnia, że przyznanie się do winy i żal prowadzi do oczyszczenia, a ich brak do nieszczęścia (na przykładzie Piotra i Judasza) uzasadnia, że Bóg pragnie zbawienia każdego człowieka, ale wspólnie z innymi, wskazuje, jak troszczy się o rozwój wiary, by jego miejsce w niebie nie pozostało puste uzasadnia, że prośba skierowana do Jezusa musi być połączona z głęboką wiarą i pokorą podaje przykłady, gdy z wiarą prosi Boga o pomoc w codziennych sytuacjach |
daje świadectwo szczęścia płynącego z życia bez grzechu |
II. |
podaje, za kogo jest odpowiedzialny teraz i w przyszłości podaje zasady, na których opierają się relacje międzyludzkie podaje przykłady autorytetów osób dorosłych wylicza przyczyny konfliktów z rodzicami wymienia grupy ludzi wykluczonych społecznie podaje najczęstsze przyczyny wykluczeń podaje argumenty za urodzeniem dziecka, biorąc pod uwagę matkę i ojca definiuje pojęcie „eutanazja” wymienia powody, dla których ludzie chcą poddać się eutanazji określa, co to jest sakrament namaszczenia chorych |
podaje kryteria, według których chce kształtować swoje życie wymienia osoby, które mogą mu pomóc w podejmowaniu właściwych decyzji podaje prawdę, że Bóg stworzył człowieka do życia we wspólnocie z innymi (Rdz 2,18) definiuje pojęcie konfliktu międzypokoleniowego wymienia zasady pomagające w rozwiązywaniu konfliktów z dorosłymi podaje przykłady okazywania przez siebie szacunku do ludzi potrzebujących pomocy wylicza sposoby ratowania dzieci nienarodzonych wymienia skutki aborcji w życiu kobiety i mężczyzny wylicza sposoby udzielania pomocy osobie chorej i umierającej wymienia skutki sakramentu namaszczenia chorych wylicza sytuacje, w których osoba przyjmuje sakrament namaszczenia chorych |
wyjaśnia, dlaczego jego obecny rozwój ma wpływ na jego przyszłość interpretuje perykopę biblijną o bogaczu i Łazarzu (Łk 16,19-31) wymienia kręgi relacji z innymi (rodzina, przyjaciele, koledzy, obcy) charakteryzuje różnice w relacjach między osobami bliskimi i obcymi uzasadnia, dlaczego warto korzystać z doświadczenia dorosłych omawia, czego dotyczą wybory życiowe młodego człowieka omawia, jak podejmować właściwe decyzje charakteryzuje potrzeby człowieka, który przestał sobie radzić w życiu uzasadnia chrześcijańską powinność zajęcia się ludźmi wykluczonymi wyjaśnia, czym jest dar życia wyjaśnia, dlaczego najczęstszą przyczyną aborcji jest poczucie osamotnienia matki dziecka dokonuje moralnej oceny aborcji wskazuje, w jaki sposób wyraża postawę obrony życia od poczęcia dokonuje moralnej oceny eutanazji wyjaśnia, dlaczego podjęcie decyzji o poddaniu się eutanazji wynika z poczucia odrzucenia przez bliskich i samotności wyjaśnia, co to jest hospicjum podaje przykłady poświęcenia przez siebie czasu osobom starszym i chorym wyjaśnia, dlaczego sakrament namaszczenia chorych jest sakramentem uzdrowienia opisuje historie, w których ludzie doświadczają cierpienia |
charakteryzuje konsekwencje swoich działań w chwili obecnej i w dorosłym życiu oraz w wieczności wyjaśnia, dlaczego krytycznie ocenia styl życia proponowany przez media wyjaśnia, dlaczego konsekwencją samotności może być niechęć do życia podaje przykłady, że świadomie buduje właściwe relacje z ludźmi, wśród których żyje wyjaśnia znaczenie samodzielności w życiu osoby dojrzewającej wskazuje, jak szuka sposobów komunikacji, dającej wzajemne zrozumienie wskazuje sytuacje, gdy otacza ludzi potrzebujących swoją modlitwą, starając się rozeznać ich potrzeby i nieść skuteczną pomoc wyjaśnia, na czym polega tzw. duchowa adopcja omawia cele funkcjonowania hospicjum wskazuje, w jaki sposób wyraża postawę poszanowania człowieka i jego godności do chwili naturalnej śmierci uzasadnia, że osoby chore potrzebują pomocy w sferze duchowej uzasadnia swą gotowość pomocy osobie cierpiącej przez rozmowę i zachętę do przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych |
opracowuje program pomocy konkretnej grupie ludzi lub konkretnemu człowiekowi uzasadnia, dlaczego podejmuje postanowienie modlitwy w intencji dzieci nienarodzonych |
III. Syn Boży |
wymienia cechy charakteryzujące wiarę wskazuje teksty biblijne i patrystyczne mówiące o historycznym pochodzeniu Jezusa wymienia pozachrześcijańskie dokumenty świadczące o Jezusie Chrystusie omawia proces powstawania Ewangelii definiuje pojęcie „cud” wymienia sfery życia ludzi, w których Jezus dokonywał cudów wymienia okresy roku liturgicznego wskazuje miejsce Adwentu na schemacie roku liturgicznego i omawia jego znaczenie wskazuje wydarzenia paschalne na schemacie roku liturgicznego wskazuje teksty biblijne mówiące o wniebowstąpieniu Jezusa wymienia rzeczy ostateczne człowieka wymienia główne części Mszy Świętej podaje, że są cztery modlitwy eucharystyczne podaje warunki przystąpienia do Komunii Świętej prezentuje główne przesłanie objawień Pana Jezusa św. Małgorzacie Marii Alacoque podaje, kiedy obchodzimy uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa |
cytuje z pamięci wybrane wersety biblijne określające wiarę podaje najważniejsze fakty z życia i działalności Jezusa w porządku chronologicznym w skrótowej formie przedstawia treść każdego z pozachrześcijańskich dokumentów świadczących o Jezusie Chrystusie prezentuje główną myśl teologiczną czterech ewangelistów wskazuje teksty biblijne opisujące wybrane cuda Jezusa: przemianę wody w wino (J 2,1-11), rozmnożenie chleba (Mk 6,34-44), uzdrowienie epileptyka (Mt 17,14-18), uzdrowienie opętanego (Mk 1,23-27) wymienia święta upamiętniające wydarzenia z życia Jezusa wskazuje święta Pańskie na schemacie roku liturgicznego wymienia tradycje i symbole adwentowe podaje przykłady pieśni adwentowych wskazuje teksty biblijne i pozabiblijne mówiące o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa podaje przykłady spotkań z Chrystusem po Jego zmartwychwstaniu podaje czas (liczbę dni) ukazywania się Zmartwychwstałego apostołom wskazuje teksty biblijne o powtórnym przyjściu Chrystusa (Mt 25,31-46; Łk 21,25-28.34-36) podaje kryteria, według których Chrystus będzie sądził ludzi podaje przykłady ludzi, dla których uczestnictwo w Eucharystii było największą wartością wymienia za kogo i z kim modlimy się w drugiej modlitwie eucharystycznej wskazuje teksty biblijne dotyczące Eucharystii wymienia i omawia formy kultu Najświętszego Serca Jezusowego |
przyporządkowuje cechy wiary odpowiednim tekstom biblijnym lub z tych tekstów samodzielnie odczytuje cechy i określenia wiary interpretuje teksty biblijne mówiące o historycznym pochodzeniu Jezusa samodzielnie sięga do ksiąg Nowego Testamentu jako źródła wiedzy na temat Jezusa i daje o tym świadectwo wobec klasy w oparciu o dokumenty pozachrześcijańskie uzasadnia, że Jezus istniał naprawdę uzasadnia gotowość obrony swojej wiary w Jezusa Chrystusa wyjaśnia podobieństwa i różnice w czterech Ewangeliach w świetle ich teologii wykazuje dążność poznawczą przejawiającą się w czytaniu czterech Ewangelii w celu bliższego poznania Jezusa wyjaśnia, dlaczego cuda Jezusa są potwierdzeniem Jego Synostwa Bożego interpretuje perykopy biblijne opisujące wybrane cuda wyjaśnia związek działalności Jezusa z Jego modlitwą wyjaśnia, co to jest kalendarz liturgiczny stara się świadomie przeżywać rok liturgiczny, zaznaczając w kalendarzu aktualne tygodnie wyjaśnia sens i znaczenie tradycji i symboli adwentowych interpretuje teksty biblijne zapowiadające przyjście Zbawiciela charakteryzuje znaczenie spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym w umocnieniu wiary Jego uczniów interpretuje teksty biblijne mówiące o wniebowstąpieniu Jezusa charakteryzuje sposoby obecności Chrystusa wśród nas interpretuje tekst biblijny o końcu świata (Łk 21,25-28.34-36), wyjaśnia, dlaczego moment ten dla jednych będzie przyczyną lęku, a dla innych radości) wyjaśnia, na czym polega królowanie Chrystusa podaje przykłady podejmowanych przez siebie codziennych decyzji w perspektywie wieczności formułuje argumenty za uczestnictwem w liturgii świadomie i z przekonaniem włącza się w przygotowanie Mszy Świętej mówi z pamięci słowa konsekracji odpowiada na wezwania kapłana modli się we wspólnocie z innymi podczas liturgii na podstawie tekstów biblijnych wyjaśnia motywy ustanowienia przez Jezusa sakramentu Eucharystii uzasadnia potrzebę częstej Komunii Świętej wyjaśnia potrzebę i sens poświęcenia się Boskiemu Sercu Jezusa charakteryzuje współczesne przejawy znieważania Bożej miłości (niewdzięczność, brak poczucia grzechu, świętokradzka komunia) |
z zaangażowaniem podejmuje refleksję nad wskazanymi tekstami biblijnymi jest odpowiedzialny za rozwój swojej wiary omawia kontekst historyczny przyjścia na świat Jezusa podaje przykłady sytuacji, gdy chętnie dzieli się wiedzą o Jezusie z innymi wskazuje, w jaki sposób poszukuje rzetelnego wyjaśnienia wątpliwości co do podstaw swojej wiary prezentuje owoc refleksji nad własnym życiem w świetle prawd przekazanych przez ewangelistów uzasadnia, że cuda Jezusa są ogłaszaniem królestwa Bożego wyjaśnia, że Jezus dokonuje cudów tam, gdzie jest wiara, i jednocześnie przez cuda umacnia wiarę daje świadectwo o tym, że z wiarą prosi Jezusa o pomoc w najtrudniejszych sytuacjach życiowych uzasadnia chrześcijański sens i wartość świętowania na przestrzeni roku liturgicznego wskazuje, w jaki sposób włącza się w rodzinne i parafialne przygotowania do świąt Bożego Narodzenia uzasadnia potrzebę liturgicznych spotkań z Chrystusem uzasadnia wartość życia „w obecności Chrystusa” układa swój plan dnia (tygodnia), uwzględniając nieustanną, bliską obecność Chrystusa uzasadnia, że wyrok wydany przez Chrystusa na sądzie ostatecznym będzie konsekwencją działań człowieka podczas jego życia charakteryzuje wpływ Eucharystii na życie ludzi, którzy z wielką wiarą w niej uczestniczą aktywnie uczestniczy we wspólnej liturgii wyjaśnia, dlaczego kapłan wypowiada słowa modlitwy w liczbie mnogiej wyjaśnia treść czterech aklamacji charakteryzuje przyjmowanie Komunii Świętej jako przejaw głębokiej zażyłości z Panem Jezusem uzasadnia ekspiacyjny charakter praktykowania pierwszych piątków miesiąca |
aktywnie włącza się w przygotowanie liturgii Mszy Świętej lub innej celebracji i z zaangażowaniem w niej uczestniczy rozwija swoją więź z Chrystusem przez życie sakramentalne i odważnie świadczy o tym wobec klasy |
VII. Wydarzenia zbawcze (tematy 56-58) |
podaje prawdę, że świętość w niebie jest nagrodą za życie ziemskie podaje okoliczności narodzenia Pana Jezusa określa postawy ludzi wobec Jezusa analizując tekst biblijny Mt 2,1-12 |
wymienia imiona świętych, którzy osiągnęli swoją świętość przez dobre życie (np. św. Józef) wskazuje, że od narodzin Jezusa liczy się lata naszej ery mówi z pamięci tekst kolędy „Bóg się rodzi” wskazuje przyczyny lęku przed Jezusem Heroda i współczesnych ludzi |
interpretuje tekst biblijny Mt 5,3-12 charakteryzuje drogę do świętości wybranego świętego wskazuje, w jaki sposób troszczy się o swoją świętość w codziennym życiu wykazuje, że narodzenie Jezusa zmieniło bieg świata (nowy kalendarz, nowa kultura, nowa religia) omawia przesłania wybranych kolęd („Bóg się rodzi”) śpiewa kolędy z rodziną i klasą oddając cześć narodzonemu Jezusowi charakteryzuje podobieństwa w postawach pomiędzy współczesnymi ludźmi, Herodem a Mędrcami w poszukiwaniu Mesjasza |
wyjaśnia, że świętość można osiągnąć przez codzienne dobre życie oraz męczeństwo czyli żyjąc duchem Ośmiu Błogosławieństw dokonuje porównania treści kolęd z przesłaniem tekstów biblijnych o narodzeniu Jezusa wskazuje, w jaki sposób przygotowuje się do przyjęcia Chrystusa we własnym sercu wskazuje, jak służy pomocą tym, którzy chcą być blisko Jezusa uzasadnia, dlaczego modli się za tych, którzy Jezusa odrzucają |
Semestr II
DZIAŁ |
OCENA |
|||||
dopuszczająca |
dostateczna |
dobra |
bardzo dobra |
celująca |
||
IV. Parafia, wspólnota, ruch |
definiuje pojęcie parafii i podaje, kto do niej przynależy podaje definicję sanktuarium, diecezji, seminarium, podaje nazwę swojej diecezji oraz imię i nazwisko jej biskupa definiuje pojęcia: świecki i konsekrowany wymienia posługi kapłana oraz funkcje, jakie mogą pełnić w Kościele ludzie świeccy definiuje pojęcie liturgii Kościoła, podaje, że liturgia słowa jest częścią Mszy Świętej, może też być odrębną celebracją omawia, co zawiera i do czego służy lekcjonarz wyjaśnia pojęcie wspólnoty podaje przykłady motywów biblijnych w sztuce |
rozpoznaje kapłanów pracujących w miejscowej parafii oraz podaje ich imiona i nazwiska wymienia dobra materialne i duchowe, z których korzysta w parafii (ofiarowane przez wiernych w historii) wskazuje, gdzie jest katedra i seminarium duchowne wymienia najważniejsze sanktuaria swojej diecezji omawia najważniejsze wydarzenia z historii swojej diecezji wymienia grupy, ruchy i wspólnoty działające na terenie parafii wymienia różne formy życia poświęconego Bogu przedstawia cechy charakterystyczne dla świętych wskazuje, że celem posługi kapłana, jak i apostolstwa świeckich jest zbawienie własne i pomoc w zbawieniu innych ludzi wymienia sposoby obecności Chrystusa w liturgii wymienia różne formy liturgii Kościoła wymienia i omawia cykle czytań mszalnych (dwuletni cykl na dni powszednie i trzyletni na niedziele) podaje przykłady wspólnotowej lektury Pisma Świętego wymienia najbardziej znane dzieła sztuki religijnej (z zakresu architektury, malarstwa, rzeźby, muzyki) |
opowiada historię swojego kościoła parafialnego. wskazuje, w jaki sposób wyraża więź ze swoją parafią wyjaśnia rolę sanktuariów w życiu społecznym i narodowym charakteryzuje działalność wybranych grup uzasadnia potrzebę i wartość przynależności do rówieśniczych grup o charakterze religijnym interpretuje słowa Chrystusa i Kościoła wzywające do życia konsekrowanego wyraża zainteresowanie formą życia poświęconego Bogu uzasadnia potrzebę apostolstwa świeckich charakteryzuje wzajemne relacje członków Kościoła podaje przykłady swojej troski o zbawienie własne i innych charakteryzuje działanie Boga i człowieka w liturgii uzasadnia, że uczestnicząc w liturgii spotykamy Chrystusa zmartwychwstałego uzasadnia swe pragnienie spotykania się z Chrystusem przez świadome i czynne uczestnictwo w liturgii Kościoła formułuje argumenty za uczestnictwem w liturgii uzasadnia, że czytane i rozważane podczas liturgii teksty biblijne są kierowanym do nas słowem Boga wyjaśnia znaczenie kreślonych na czole, ustach i sercu krzyżyków przed czytaniem Ewangelii potrafi posługiwać się lekcjonarzem charakteryzuje Kościół jako wspólnotę wspólnot omawia schemat biblijnego spotkania w ramach wybranej wspólnoty wyjaśnia związek życia chrześcijanina z rozważanym we wspólnocie lub indywidualnie słowem Bożym podejmuje samodzielne próby rozmowy ze słowem Bożym i dzieli się z klasą swym doświadczeniem rozpoznaje elementy sztuki sakralnej w swojej świątyni wskazuje, w jaki sposób kształtuje w sobie wrażliwość na piękno |
uzasadnia, dlaczego modli się za żyjących i zmarłych ofiarodawców na rzecz parafii uzasadnia, dlaczego chętnie bierze udział w pielgrzymce do wybranego sanktuarium dzieli się przeżyciami związanymi z pobytem w sanktuarium dokonuje wyboru grupy, w której czułby się dobrze i mógłby się rozwijać emocjonalnie i duchowo uzasadnia, dlaczego modli się za różne stany w Kościele referuje, w jaki sposób poszukuje własnej drogi życiowej określa swoje miejsce w Kościele wskazuje, w jaki sposób angażuje się w życie Kościoła angażuje się w przygotowanie liturgii Mszy Świętej uzasadnia, że do życia prawdziwie chrześcijańskiego konieczna jest stała więź z Chrystusem uzasadnia własne pragnienie podtrzymywania i ciągłego odnawiania więzi z Chrystusem poprzez życie sakramentalne uzasadnia, dlaczego z szacunkiem i uwagą słucha słowa Bożego wskazuje, w jaki sposób zachęca rodziców i rodzeństwo do rodzinnej lektury Pisma Świętego charakteryzuje motywy powstawania religijnych dzieł sztuki uzasadnia swój szacunek wobec dzieł sztuki sakralnej |
referuje, jakie działania podejmuje na rzecz parafii, inspirując do nich swoich kolegów wskazuje, w jaki sposób angażuje się w działalność wybranej grupy referuje wobec klasy swe uczestnictwo w spotkaniach grupy rozważającej słowo Boże |
|
V. |
podaje przykłady zetknięcia się św. Pawła z kulturą grecką i rzymską wymienia najwcześniejszych misjonarzy niosących Ewangelię w różnych częściach Europy definiuje pojęcia: monastycyzm, reguła zakonna, benedyktyni definiuje pojęcia: patriarcha, schizma, prawosławie, ikona, cerkiew podaje, kim był Grzegorz VII i czego dotyczyły wydane przez niego dekrety reformatorskie wymienia uniwersytety średniowiecznej Europy definiuje pojęcia: zakon żebraczy, habit, kwesta określa, na czym polega świętość Kościoła definiuje pojęcia: inkwizycja i herezja wymienia przyczyny reformacji i reformy katolickiej wymienia głównych reprezentantów epoki reformacji definiuje pojęcia: deizm, masoneria, racjonalizm, modernizm |
definiuje pojęcie inkulturacji na podstawie wypowiedzi Jana Pawła II podaje przykłady współczesnych „areopagów” podaje w zarysie kolejność chrystianizacji poszczególnych ludów i terytoriów Europy prezentuje koleje życia św. Benedykta z Nursji podaje znaczenie sentencji „ora et labora” wymienia przyczyny i następstwa podziału na Kościół wschodni i zachodni wymienia patriarchaty Kościoła wschodniego wymienia owoce reformy gregoriańskiej definiuje pojęcia: inwestytura, symonia, ekskomunika prezentuje dziedziny wiedzy studiowane w średniowieczu prezentuje dorobek św. Tomasza z Akwinu podaje nazwiska wierzących ludzi nauki ze średniowiecza (M. Kopernik, M. Trąba, S. Hozjusz, Z. Oleśnicki) i tych, którzy żyją współcześnie wymienia zakonny żebracze i ich założycieli wskazuje współczesne sposoby pozyskiwania dóbr nawiązujące do franciszkańskiego żebractwa wymienia przyczyny powstania inkwizycji prezentuje stanowisko współczesnego Kościoła wobec inkwizycji wyraża postawę akceptacji i tolerancji wobec drugiego człowieka podaje datę Soboru Trydenckiego i wymienia główne postanowienia wymienia wartości, którymi Kościoły reformacji ubogaciły chrześcijaństwo wymienia autentyczne osiągnięcia epoki oświecenia wymienia zagrożenia wiary zawarte w filozofii oświecenia |
charakteryzuje postawę św. Pawła wobec przejawów kultury greckiej i rzymskiej wyraża szacunek dla ludzi o innych poglądach wskazuje, w jaki sposób szuka wyjaśnienia napotkanych trudności w celu pogłębienia własnej wiary charakteryzuje działalność ewangelizacyjną pierwszych misjonarzy opisuje przemiany cywilizacyjne związane z wprowadzeniem chrześcijaństwa charakteryzuje benedyktyńską regułę zakonną, ukazując jej aktualność dla współczesnego człowieka omawia zakonne życie benedyktynów wyjaśnia zaangażowanie chrześcijan w tworzenie kultury referuje, w jaki sposób walczy z bezczynnością i lenistwem ocenia przyczyny i skutki schizmy wschodniej wykazuje podobieństwa i różnice między Kościołem rzymskokatolickim i prawosławnym układa modlitwę w intencji zjednoczenia wszystkich chrześcijan wyraża szacunek względem braci prawosławnych krytycznie ocenia stosunki państwo – Kościół przed reformą gregoriańską charakteryzuje główne założenia reformy charakteryzuje wkład ludzi wierzących w rozwój ludzkiej wiedzy wskazuje, gdzie szuka kompetentnej pomocy w rozwiązywaniu wątpliwości w wierze uzasadnia religijny sens ubóstwa i żebractwa opisuje habit franciszkański uzasadnia, dlaczego chętnie dzieli się z ubogimi potrafi ocenić zło płynące z inkwizycji charakteryzuje metody walki z heretykami stosowane przez inkwizycję uzasadnia swą postawę mężnego wyznawania wiary w Chrystusa oraz miłości względem drugiego człowieka charakteryzuje problemy Kościoła zachodniego i jego wewnętrzne próby odnowy wyjaśnia, na czym polegał rozłam w Kościele Zachodnim charakteryzuje ruch ekumeniczny wyraża postawę tolerancji religijnej i szacunku wobec przedstawicieli innych wyznań wyraża więź ze swoim Kościołem oraz docenia osiągnięcia i wartości Kościołów reformacji uzasadnia nielogiczność poglądów przeciwstawiających wiarę rozumowi opisuje przebieg prześladowań Kościoła w okresie rewolucji francuskiej uzasadnia, że wiara i rozum wzajemnie się uzupełniają i nie może być między nimi sprzeczności uzasadnia swe przekonanie, że rozum potrzebuje wiary dla lepszego poznania rzeczywistości |
omawia problemy związane z inkulturacją chrześcijaństwa w pierwszych wiekach podaje przykłady sytuacji, gdy w różnych środowiskach odważnie przyznaje się do Chrystusa i Kościoła uzasadnia wartość chrześcijańskich zasad w kształtowaniu się i rozwoju europejskich społeczeństw uzasadnia wybór św. Benedykta na głównego patrona Europy omawia wpływ św. Benedykta i benedyktynów na rozwój cywilizacji i kultury europejskiej omawia znaczenie modlitwy i pracy w swej trosce o własny rozwój duchowy charakteryzuje działania ekumeniczne Kościoła prawosławnego i katolickiego wyjaśnia znaczenie reformy Grzegorza VII dla Kościoła w Europie zachodniej i w Polsce uzasadnia swą gotowość respektowania obowiązków i praw Polaka katolika zawartych w Konstytucji RP omawia, w jaki sposób angażuje się w pogłębianie wiedzy i wiary ukazuje wartość rezygnacji z dóbr materialnych na rzecz wzrostu duchowego poprawnie interpretuje fragmenty z Biblii i listu Jana Pawła II „Tertio millennio adveniente” uzasadnia, dlaczego przebacza i prosi o przebaczenie omawia działanie reformatorów katolickich oraz założycieli nowych Kościołów reformacji omawia podobieństwa i różnice katolicyzmu, luteranizmu i kalwinizmu uzasadnia, dlaczego modli się o jedność chrześcijan charakteryzuje intelektualne postawy oświecenia wskazuje wartości i zagrożenia kryjące się w myśli oświeceniowej uzasadnia, dlaczego deizm i ideologia masońska nie da się pogodzić z nauką Kościoła katolickiego uzasadnia swą krytyczną postawę wobec ideologii niezgodnych z wiarą katolicką |
wskazuje, w jaki sposób włącza się w działania ekumeniczne Kościoła uzasadnia, dlaczego krytycznie odnosi się do wypowiedzi odrzucających chrześcijańskie wartości (oparte na dekalogu i Ewangelii) referuje swe uczestnictwo w kwestach na cele charytatywne |
|
VI. Mój rozwój |
definiuje pojęcia: pokora, pycha wymienia prośby zawarte w Modlitwie Pańskiej określa, czym jest modlitwa, definiuje pojęcia: wychowanie, samowychowanie podaje przykłady pozytywnego i negatywnego wpływu rówieśników na życie wymienia swoje zdolności oraz pozytywne cechy charakteru określa, czym są obiektywne normy moralne oraz na czym polega relatywizm moralny wymienia ważniejsze fakty z życia Salomona definiuje mądrość i wymienia jej przejawy wymienia swoje najważniejsze obowiązki wymienia swoje najważniejsze zainteresowania |
podaje biblijne przykłady pokory i pychy podaje przykłady ludzi, którzy swoje życie opierali na modlitwie określa różne sposoby postrzegania relacji z Bogiem i innymi w zależności od wieku (1 Kor 13,11) wskazuje zmiany zachodzące we własnym postrzeganiu Boga i ludzi podaje, za co najczęściej jest chwalony a za co krytykowany poddaje refleksji różnice, jakie dostrzega między własnym wyobrażeniem siebie a tym, jak postrzegają go inni definiuje pojęcie prawo naturalne podaje przykłady praw, które obowiązują każdego i w każdym czasie, oraz takich, które ludzie mogą ustanawiać i modyfikować wskazuje różnice między mądrością Bożą a ludzką omawia przejawy mądrości Salomona podaje przykłady ludzi (uczniów, sportowców, naukowców…), którzy osiągnęli sukces dzięki wytężonej pracy określa, kim chce zostać i co robić w dorosłym życiu |
interpretuje teksty biblijne mówiące o pokorze i pysze (Łk 18,10-14; J 13,5.16; Rz 12,16) wyjaśnia znaczenie tych postaw w rozwoju relacji do samego siebie, Boga i ludzi interpretuje treść Modlitwy Pańskiej jako program drogi chrześcijanina uzasadnia potrzebę systematycznej modlitwy charakteryzuje znaczenie modlitwy w życiu wybranych świętych (bł. Teresa z Kalkuty, św. O. Pio, Marta Robin) uzasadnia, dlaczego warto dobrze się modlić uzasadnia wartość codziennej modlitwy w pogłębianiu swej osobistej relacji z Bogiem wyjaśnia, czemu służy wychowanie, do czego zmierza, kto uczestniczy w tym procesie, kto nim kieruje i od czego zależy efekt wychowawczy uzasadnia, że wraz z dorastaniem powinna dokonywać się zmiana relacji z ludźmi charakteryzuje zasady wypowiadania opinii o ludziach i przyjmowania wypowiedzi na swój temat z godnością i spokojem przyjmuje opinie innych na swój temat uzasadnia potrzebę respektowania obiektywnych norm moralnych potrafi właściwie oceniać czyny, nazywając zło złem, a dobro dobrem uzasadnia potrzebę Bożej pomocy w dokonywaniu mądrych wyborów podaje przykłady dokonywanych przez siebie mądrych, zgodnych z wolą Bożą wyborów podaje przykłady właściwie podjętych przez siebie decyzji i ich owoce, za które dziękuje Bogu podaje przykłady prac, zajęć, które podejmuje z chęcią, oraz takich, do których czuje się przymuszany interpretuje przypowieść o talentach podaje przykłady wykorzystywania swoich umiejętności dla dobra własnego i innych charakteryzuje sposób realizacji własnej drogi życiowej, określając cele dalsze i bliższe opracowuje plan rozwoju ujawnionych zainteresowań i osiągania życiowych celów |
wskazuje i charakteryzuje sposoby kształtowania postawy pokory i wyzwalania się z pychy formułuje własną modlitwę, wzorując się na Modlitwie Pańskiej uzasadnia związek swej codziennej systematycznej modlitwy z postawą zaufania Bogu omawia trudności napotykane przy modlitwie i wskazuje sposoby ich pokonywania uzasadnia, co w procesie samowychowania prowadzi nas do Chrystusa, a co nas od Niego oddala podaje przykłady konkretnych wymagań, jakie stawia sobie w aspekcie samowychowania uzasadnia, że nastolatek powinien budować nową wizję obrazu Boga i relacji z Nim uzasadnia potrzebę konfrontacji własnego obrazu siebie z opiniami innych wskazuje, w jaki sposób dąży do lepszego poznania siebie charakteryzuje zgubne skutki odrzucenia obiektywnych norm moralnych rozpoznaje i właściwie ocenia spotykane w mediach wypowiedzi promujące relatywizm moralny wskazuje przejawy swej odpowiedzialności za rozwój darów, które otrzymał od Boga uzasadnia potrzebę pracowitości dla rozwoju zarówno jednostek wybitnych, jak i przeciętnych uzdolnień relacjonuje realizację swojego projektu wskazuje sytuacje, gdy prosi Boga o pomoc w realizacji życiowych planów |
podaje przykłady sytuacji, gdy wyraża sprzeciw wobec lansowania relatywizmu moralnego omawia, w jaki sposób poszukuje dojrzalszych form spotykania się z Bogiem i innymi |
|
VII. Wydarzenia zbawcze (tematy 59-61) |
podaje, że Wielki Post to czas rozważania Męki Pana Jezusa wskazuje tekst biblijny o zmartwychwstaniu Mk 16,1-14 określa, na czym polega dzieło nowej ewangelizacji |
wskazuje tekst biblijny o cierpieniu Jezusa (Mt 27,27-44) wymienia osoby, które spotkały Chrystusa zmartwychwstałego wskazuje przyczyny odchodzenia od Chrystusa współczesnego człowieka podaje przykłady, jak może ewangelizować w swojej parafii |
interpretuje tekst biblijny o drodze krzyżowej i śmierci Jezusa relacjonuje swój udział rekolekcjach wielkopostnych interpretuje tekst Sekwencji wielkanocnej wyjaśnia symbolikę Grobu Pańskiego uzasadnia, dlaczego uczestniczy we Mszy Świętej w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego uzasadnia, że przyjmując sakramenty we wspólnocie parafialnej stajemy się odpowiedzialni za dzieło ewangelizacyjne Kościoła wyjaśnia, że w parafii każdy powinien odnaleźć własne miejsce i zadanie do spełnienia podaje przykłady sytuacji, gdy ewangelizuje przez dawanie świadectwa w swoim środowisku |
na podstawie tekstu Gorzkich żali i rozważań nabożeństwa drogi krzyżowej opisuje cierpienia Jezusa dla naszego zbawienia opisuje zmartwychwstanie Chrystusa jako wypełnienie Bożej tajemnicy zbawienia, która uobecnia się w tajemnicy przemiany chleba w Ciało i wina w Krew uzasadnia, że dzieło nowej ewangelizacji dokonuje się wtedy, gdy człowiek poddaje się działaniu Ducha Świętego |
relacjonuje swój udział w czuwaniu w wigilię uroczystości Zesłania Ducha Świętego |
|